Vanuit een onbekend sterrenstelsel op grote afstand bereikte een licht helderder dan een miljard zonnen middels een wormgat uiteindelijk de Aarde.

Binnen enkele minuten landden in 1996 enkele duizenden fotonen van dit krachtige licht op de spiegel van een telescoop in de Amerikaanse staat Nieuw-Mexico.

Een computer van het observatorium registreerde een zwakke signatuur van het licht, maar niemand kon doorzien dat het iets had losgemaakt wat al al 1.200 jaar sluimerde in de woestijn van Chaco Canyon.

In de zomer van 1996 stuitten twee studenten op een onbekend artefact terwijl ze in het noorden van Nieuw-Mexico aan het wandelen waren nabij de oude archeologische vindplaats Chaco Canyon. Na een kettingreactie van mysterieuze gebeurtenissen komt het artefact in handen van de Advanced Contact Intelligence Organization (ACIO), een ultrageheime en officieel niet bestaande afdeling van het Amerikaanse Bureau voor Nationale Veiligheid (NSA) die verantwoordelijk was voor de reverse engineering van buitenaardse technologieën.

Binnen de Advanced Contact Intelligence Organization bevond zich de geheime Labyrintgroep, de wetenschappelijke tak van de Illuminati. Zowel de ACIO als de Labyrintgroep werden aangestuurd door iemand die simpelweg bekend stond als Vijftien. Hij richtte de Labyrintgroep echter op zonder medeweten of goedkeuring van de NSA.

Het artefact wordt onder ACIO-agenten het Kompas genoemd en al snel is vastgesteld dat het van buitenaardse origine is. ACIO neemt aan dat het geen geïsoleerd artefact is dat willekeurig is ontdekt, maar toebehoort aan meerdere artefacten die mogelijk leiden naar een ruimteschip.

Een verkenningsteam van de ACIO wordt naar de vindplaats van het Kompas gestuurd. Aldaar wordt bevestigd dat het gaat om een stuurmechanisme. Het team vindt een gecompliceerd ontworpen bouwwerk in de muur van een kloof. Een helixvormige gang spiraalt omhoog en onthult 23 kamers op elk tien meter afstand van elkaar.

Deze opzienbarende ontdekking wordt in eerste instantie aangezien voor een buitenaards tijdscapsule die is achtergelaten door een buitenaardse beschaving. Elke kamer bevat een raadselachtig schilderij en een ondoordringbaar artefact. In de bovenste kamer ontdekken de wetenschappers een optische schijf die mogelijk informatie bevat over de makers en het doel van de vindplaats.

Uiteindelijk lukt het teamleider en cryptoanalist Dr. Jamisson Neruda toegang te krijgen tot de optische schijf. Hij stelt vast dat de makers van de vindplaats zichzelf WingMakers noemen. Meer dan 8.000 pagina’s aan filosofie, poëzie, muziek, genetica, sub-dimensionale vergelijkingen en sterrenkunde worden op de schijf aangetroffen.

De WingMakers zijn naar verluid de afgezanten van het Centrale Ras, de oudste beschaving in het universum en de legendarische goden van het leven in alle andere sterrenstelsels. Ze zijn de genetische verzorgers van het universum en werden in vergane tijden aangezien voor goden toen ze in contact stonden met het menselijke ras.

Duizenden jaren eerder waren de WingMakers zich al bewust van de nabije toekomst van de Aarde en lieten ze opslagplaatsen vol kennis achter op elk van de zeven continenten. De opslagplaats in Nieuw-Mexico is de eerste die ontdekt is. De zeven vindplaatsen zijn op mysterieuze manier met elkaar verbonden en het is onduidelijk met welk doel de informatie is achtergelaten.

Dr. Neruda en zijn collega Samantha Folten raakten langzamerhand erg geïnteresseerd in het doel van de WingMakers en wilden het materiaal beschikbaar maken voor een breder (wetenschappelijk) publiek.

De leiding van de ACIO was niet blij met een dergelijke disclosure uit angst voor het verlies van hun verborgen macht. Neruda verliet de ACIO en nam enig materiaal met zich mee.

De gratis presentatie over de WingMakers van 61 pagina’s is hier te downloaden.

Een video over de WingMakers is hier te bekijken.

Bron: Wingmakers.com