Twee van ‘s werelds meest vooraanstaande wetenschappers hebben gezegd dat de wereld waarin we leven een bewijsbare “illusie” is, en beweren dat mensen worden misleid om hun werkelijkheid te geloven.

Cognitief wetenschapper Donald Hoffman en Senior Lecturer in de filosofie aan de Universiteit van Notre Dame, Laura D’Olimpio, zeggen beiden dat de wereld waarin we denken dat we leven niets meer is dan een computer-achtige simulatie.

Dailymail.co.uk meldt:

Bedenk dit: op dit moment, ben je bent niet waar je denkt dat je bent.

In feite, ben je toevallig het onderwerp van een wetenschappelijk experiment dat wordt uitgevoerd door een boosaardig genie.

Je hersenen zijn vakkundig uit je lichaam verwijderd en wordt in leven gehouden in een vat van voedingsstoffen dat staat op een laboratoriumtafel.

De zenuwuiteinden van je hersenen zijn aangesloten op een supercomputer die je alle sensaties voedt van het dagelijks leven.

Dit is de reden waarom je denkt dat je een heel normaal leven leeft.

Besta je nog steeds? Ben je zelfs nog wel ‘jij’? En is de wereld zoals jij het kent een verzinsel van je verbeelding of een illusie die is gebouwd door deze kwaadaardige wetenschapper?

Klinkt als een nachtmerrie scenario. Maar kun je met absolute zekerheid zeggen dat het niet waar is?

Kunt je bewijzen aan iemand dat je niet echt een brein bent in een vat?

De filosoof Hilary Putnam stelde deze beroemde versie van het hersenen-in-een-vat gedachte-experiment voor in zijn 1981 boek, Reden, Waarheid en geschiedenis, maar het is in wezen een bijgewerkte versie van de Franse filosoof René Descartes ‘notie van de Evil Genius uit zijn 1641 Meditaties over de eerste filosofie.

En hoewel misschien een beetje verwarrend lijken dergelijke gedachte-experimenten nut te hebben.

Ze worden gebruikt door filosofen om te onderzoeken welke overtuigingen we kunnen vasthouden om waar te zijn en, als gevolg daarvan, wat voor soort kennis we hebben over onszelf en de wereld om ons heen.

Descartes dacht dat de beste manier om dit te doen was om te beginnen met aan alles te twijfelen, en het opbouwen van onze kennis vanaf daar.

Met behulp van deze sceptische benadering, beweerde hij dat slechts een kern van absolute zekerheid als een betrouwbaar fundament voor kennis zal dienen.

Hij zei: Als je een echte zoeker naar waarheid zou zijn, is het noodzakelijk dat ten minste een keer in je leven je twijfelt, voor zover mogelijk, aan alle dingen ‘.

Het is van Descartes dat we de klassieke sceptische vragen begunstigd door filosofen hebben als: hoe kunnen we er zeker van zijn dat we wakker zijn op dit moment en niet in slaap, en dromen?

Om deze uitdaging over onze veronderstelde kennis verder te voeren, verbeeldt Descartes dat er een almachtige, kwaadaardige demon bestaat die ons verleidt, en ons leidt te geloven dat we ons leven daadwerkelijk leven, terwijl in feite, de werkelijkheid heel anders kan zijn dan hoe het ons lijkt.

Het hersenen-in-een-vat gedachte-experiment en de uitdaging van het scepticisme is ook werkzaam in de populaire cultuur.

Opmerkelijke hedendaagse voorbeelden zijn de film 1999 The Matrix en Christopher Nolan’s 2010 film Inception.

Door te kijken naar een afgeschermde versie van een gedachte-experiment, kan de kijker zijn of haar verbeelding voeren in een fictieve wereld en veilig filosofische ideeën onderzoeken.

Bijvoorbeeld, tijdens het kijken naar The Matrix, identificeren we ons met de hoofdpersoon, Neo (Keanu Reeves), die ontdekt dat de ‘gewone’ wereld een computer gesimuleerde werkelijkheid is en zijn verschraalde lichaam eigenlijk is gesuspendeerd in een vat met levensverlengende vloeistof.

Zelfs als we niet absoluut zeker kunnen zijn dat de externe wereld is hoe het lijkt voor onze zintuigen, begint Descartes zijn tweede meditatie met een klein sprankje hoop.

In ieder geval kunnen we er zeker van zijn dat we bestaan, want elke keer als we dat betwijfelen, moet er een IK bestaan die het betwijfelen doet.

Deze troost resulteert in de beroemde uitdrukking cogito ergo sum, of ‘Ik denk dus ik ben’.

Dus, ja, je bent misschien wel een brein in een vat en je ervaring van de wereld kan een computersimulatie geprogrammeerd door een kwade genius zijn.

Maar wees gerust, in ieder geval denk je.