Luister naar dit Artikel

Wetenschappers hebben voor het eerst microplastics in menselijk bloed ontdekt en waarschuwen dat de alomtegenwoordige deeltjes ook hun weg naar organen kunnen vinden.

De kleine stukjes meestal onzichtbaar plastic zijn al bijna overal op aarde gevonden, van de diepste oceanen tot de hoogste bergen, maar ook in de lucht, de bodem en de voedselketen.

Een Nederlandse studie die donderdag in het tijdschrift Environment International werd gepubliceerd, onderzocht bloedmonsters van 22 anonieme, gezonde vrijwilligers en vond in bijna 80 procent van hen microplastics.

De helft van de bloedmonsters vertoonde sporen van PET-plastic, dat veel wordt gebruikt om drinkflessen te maken, terwijl meer dan een derde van polystyreen was, dat wordt gebruikt voor wegwerpverpakkingen voor voedsel en vele andere producten.

“Dit is de eerste keer dat we dergelijke microplastics in menselijk bloed daadwerkelijk hebben kunnen detecteren en kwantificeren”, zegt Dick Vethaak, ecotoxicoloog aan de Vrije Universiteit Amsterdam.

“Dit is het bewijs dat we plastic in ons lichaam hebben – en dat zouden we ook niet moeten doen”, zei hij tegen AFP, waarin hij opriep tot verder onderzoek om te onderzoeken hoe dit de gezondheid zou kunnen beïnvloeden.

“Waar gaat het naartoe in je lichaam? Kan het worden geëlimineerd? Uitgescheiden? Of wordt het vastgehouden in bepaalde organen, accumuleert het misschien, of kan het zelfs de bloed-hersenbarrière passeren?”

Volgens het onderzoek kunnen de microplastics langs vele wegen in het lichaam zijn gekomen: via lucht, water of voedsel, maar ook in producten zoals bepaalde tandpasta’s, lipglosses en tatoeage-inkt.

“Het is wetenschappelijk aannemelijk dat plastic deeltjes via de bloedbaan naar organen kunnen worden getransporteerd”, voegde de studie eraan toe.

Vethaak zei ook dat er andere soorten microplastics in het bloed kunnen zijn die zijn onderzoek niet heeft opgepikt – het kon bijvoorbeeld geen deeltjes detecteren die groter waren dan de diameter van de naald die werd gebruikt om het monster te nemen.

De studie werd gefinancierd door de Nederlandse Organisatie voor Gezondheidsonderzoek en Ontwikkeling en Common Seas, een in het VK gevestigde groep die zich richt op het verminderen van plasticvervuiling.

Alice Horton, antropogene contaminantenwetenschapper bij het Britse National Oceanography Center, zei dat de studie “ondubbelzinnig” aantoonde dat er microplastics in het bloed zaten.

“Deze studie draagt ​​bij aan het bewijs dat plastic deeltjes niet alleen de hele omgeving zijn doorgedrongen, maar ook ons ​​lichaam”, vertelde ze aan het Science Media Center.

Fay Couceiro, lezer in biogeochemie en milieuvervuiling aan de Universiteit van Portsmouth, zei dat ondanks de kleine steekproefomvang en het gebrek aan gegevens over het blootstellingsniveau van de deelnemers, ze vond dat de studie “robuust was en bestand is tegen nauwkeurig onderzoek”.

Ze riep ook op tot nader onderzoek.

“Uiteindelijk verbindt bloed alle organen van ons lichaam en als er plastic is, kan het overal in ons zijn.”

Bronnen: