Nieuw onderzoek gepubliceerd in het tijdschrift Multidisciplinair Digital Publishing Institute (MDPI) onthult dat  coronavirus (Covid-19) spike-eiwitten het vermogen van beschadigd DNA om zichzelf te herstellen “aanzienlijk” remmen, een proces dat “vereist is voor effectieve V(D)J recombinatie in adaptieve immuniteit.”

Aangezien de zogenaamde “vaccins” ofwel geladen zijn met spike-eiwitten (Johnson & Johnson, AstraZeneca) of geprogrammeerd zijn om hun productie in het lichaam te activeren (Pfizer-BioNTech, Moderna), zijn de volgende onthullingen rechtstreeks van toepassing op de prikken.

Onderzoekers hebben vastgesteld dat spike-eiwitten van het Chinese virus zich in de kern van cellen lokaliseren, waardoor de belangrijkste DNA-reparatie-eiwitten BRCA1 en 53BP1 niet naar de beschadigde plaats kunnen worden gerekruteerd. Bijgevolg blijft beschadigd DNA zo en kan adaptieve immuniteit niet worden bereikt.

De studie richt zich specifiek op “de mogelijke bijwerkingen van op spikes gebaseerde vaccins van volledige lengte” in het licht van deze ontdekkingen, die alleen maar herhalen waar we al maanden voor waarschuwen met betrekking tot de langetermijneffecten van deze spike-eiwitten.

Bij sommige mensen zijn de effecten onmiddellijk. Voor de meesten zullen de effecten waarschijnlijk later komen in de vorm van een verwoest immuunsysteem dat niet langer in staat is om ziekten te bestrijden, waaronder veel voorkomende ziekten zoals verkoudheid en griep.

“Als DNA-schade niet goed kan worden gerepareerd, zal dit bijdragen aan de versterking van door virale infectie veroorzaakte pathologie”, waarschuwt de studie, waarbij wordt opgemerkt dat immunodeficiëntie een mogelijk resultaat is.

Ontwapenen covid-“vaccins” de kankerbestrijdende genen van mensen?

DNA-schadeherstel, voor alle duidelijkheid, vindt voornamelijk plaats in de kern van de cel, omdat dit de meest optimale plaats is om de stabiliteit van het genoom te waarborgen. Het blijkt dat covid vaccin-spike-eiwitten zich meestal ook in kernen ophopen, wat dit proces direct verstoort.

Het team ontdekte dat de spike-eiwitten twee belangrijke DNA-herstelroutes, HR en NHEJ, remmen door te interfereren met twee belangrijke genen, BRCA1 en 53BP1. BRCA1 is, zoals u zich wellicht herinnert, een tumorsuppressorgen waarnaar vaak wordt verwezen in verband met borstkanker.

Het SARS-CoV-2 spike-eiwit van volledige lengte “remt het herstel van DNA-schade door de rekrutering van DNA-reparatie-eiwitten te belemmeren”, legt de studie uit.

“Onze bevindingen leveren bewijs van het spike-eiwit dat de DNA-schadeherstelmachines en adaptieve immuunmachines in vitro kapt”, legt het artikel verder uit.

“Hoewel er geen bewijs is gepubliceerd dat SARS-CoV-2 thymocyten of beenmerglymfoïde cellen kan infecteren, laat onze in vitro V(D)J-reportertest zien dat het spike-eiwit de V(D)J-recombinatie intens belemmerde.”

De demografische groep die het meeste risico loopt, zo onthult het verder, zijn ouderen met al ouder wordend DNA.

“Dit kan zijn omdat SARS-CoV-2-spike-eiwitten het DNA-herstelsysteem van oudere mensen kunnen verzwakken en bijgevolg V(D)J-recombinatie en adaptieve immuniteit kunnen belemmeren. Daarentegen bieden onze gegevens waardevolle details over de betrokkenheid van spike-eiwitsubeenheden bij het herstel van DNA-schade, wat aangeeft dat op spikes gebaseerde vaccins van volledige lengte de recombinatie van V(D)J in B-cellen kunnen remmen, wat ook consistent is met een recent onderzoek. onderzoek dat een op spikes gebaseerd vaccin van volledige lengte lagere antilichaamtiters induceerde in vergelijking met het op RBD gebaseerde vaccin”, legt het verder uit.

Een mogelijk alternatief voor mensen die de spike-eiwitten van volledige lengte in de bestaande “vaccins” niet willen, is om te kiezen voor degenen die antigene epitopen van de spike bevatten. Dergelijke “vaccins” bestaan ​​echter niet en zullen waarschijnlijk ook nooit bestaan, omdat, zoals we allemaal weten, de huidige “vaccins” biowapens zijn, geen medicijnen.