Luister naar dit Artikel

Het onheilspellende impliciete ultimatum van het ministerie van Buitenlandse Zaken aan Minsk en de herbevestiging van het recht van Oekraïne op zelfverdediging suggereren dat Kiev de Wit-Russische regio Gomel en/of de Russische regio Bryansk zou kunnen binnenvallen.

Het Oekraïense ministerie van Buitenlandse Zaken bracht zondag een verklaring uit waarin het waarschuwde voor wat het beschreef als de “dreiging” van de militaire opbouw van Wit-Rusland langs de grens, waarvan de motieven begin augustus hier werden geanalyseerd. De Wit-Russische president Loekasjenko vestigde vorige week ook de aandacht op de maar liefst 120.000 Oekraïense troepen die volgens hem de eersten waren die daar werden ingezet. Ter referentie: Wit-Rusland heeft slechts ongeveer 65.000 actieve soldaten, waarvan een derde langs de Oekraïense grens is gestationeerd.

Nog geen week geleden probeerde een kleine Oekraïense strijdmacht tevergeefs een klein dorp in de Russische regio Bryansk binnen te vallen, dat slechts 30 kilometer van de Wit-Russische grens ligt. Achteraf gezien was het waarschijnlijk een poging om het te onderzoeken, maar elke Koersk-achtige invasie langs dat front zou het Russische militaire transport naar de zuidoostelijke stad Gomel in Wit-Rusland kunnen belemmeren of zelfs afsnijden. Dat komt omdat er een nabijgelegen snelweg loopt tussen daar en de gelijknamige hoofdstad van Bryansk, op slechts 30-50 kilometer binnen Rusland vanaf de grens.

Oekraïne zou zich kunnen voorbereiden om Gomel aan te vallen (dat slechts 30 kilometer van de grens ligt) of op zijn minst de Russische militaire logistiek naar daar vanuit Bryansk te bedreigen, afgaande op de verklaring van het ministerie van Buitenlandse Zaken, waarvan de “Kyiv Independent” opmerkte dat het de eerste was over Wit-Rusland sinds afgelopen september. Ze impliceerden op dreigende wijze een ultimatum door te schrijven dat “we zijn strijdkrachten aansporen om onvriendelijke acties te staken en troepen terug te trekken van de Oekraïense staatsgrens naar een afstand die groter is dan het schietbereik van de systemen van Wit-Rusland.”

Dit werd ondersteund door Wit-Rusland eraan te herinneren dat “Wij waarschuwen dat in het geval van een schending van de staatsgrens van Oekraïne door Wit-Rusland, onze staat alle nodige maatregelen zal nemen om het recht op zelfverdediging uit te oefenen dat wordt gegarandeerd door het VN-Handvest. Bijgevolg zullen alle troepenconcentraties, militaire faciliteiten en aanvoerroutes in Wit-Rusland legitieme doelen worden voor de strijdkrachten van Oekraïne.” Het toneel is daarom klaargezet om een ​​ander front te openen op dit valse voorwendsel als Kiev de politieke wil heeft om dit te doen.

Er zijn argumenten voor en tegen de vijf meest waarschijnlijke scenario’s. De eerste is dat Oekraïne noch Gomel noch Bryansk binnenvalt, maar tevreden blijft met het blijven sturen van drones over de grens van eerstgenoemde en mogelijk kleinschalige aanvallen blijft uitvoeren in het tweede. Het voordeel is dat Oekraïne zichzelf niet verder zou uitbreiden, maar het nadeel is dat het ook zijn tegenstanders niet verder zou uitbreiden. Dit is het minst riskante scenario van de vijf.

Wat het tweede scenario betreft, zou Oekraïne Wit-Rusland kunnen provoceren om conventionele vijandelijkheden te initiëren of een valse vlag te orkestreren om dat doel te bereiken. Beide scenario’s zouden het Westen onder druk kunnen zetten om op conventionele wijze in te grijpen, zoals de Italiaanse krant La Repubblica meldde dat het zou doen als Wit-Rusland formeel bij dit conflict betrokken zou raken. Oekraïne zou de drukverlichting die een dergelijke interventie met zich mee zou kunnen brengen, hard nodig kunnen hebben, maar het zou ofwel aan de kant kunnen worden gezet of de interventie zou kunnen leiden tot spanningen die uit de hand lopen.

Het derde, vierde en vijfde scenario zijn vergelijkbaar in die zin dat Oekraïne Gomel, Bryansk of beide zou kunnen aanvallen. Dit zou dezelfde risico’s met zich meebrengen als het eerste scenario zou afwenden met betrekking tot het verder uitbreiden van zijn eigen troepen en/of die van zijn tegenstanders. Het is de meest dramatische reeks scenario’s vanwege de mate waarin het het conflict zou verergeren, maar dat zou precies kunnen zijn wat Oekraïne wil als het gelooft dat dit het Westen ertoe zou kunnen brengen om op conventionele wijze in te grijpen ter ondersteuning, wat impliceert dat het snel zal verliezen als ze dat niet doen.

Van deze vijf lijkt de eerste, hoewel deze misschien wel de beste is, het minst waarschijnlijk. Het Oekraïense ministerie van Buitenlandse Zaken zou niet zijn eerste verklaring over Wit-Rusland in bijna een jaar hebben afgelegd als het niet geloofde dat dit het een soort voordeel zou opleveren, laat staan ​​dat het op dreigende wijze een ultimatum zou impliceren en vervolgens zijn recht op zelfverdediging zou bevestigen, wat zou worden verdraaid om agressie te rechtvaardigen in het geval dat het besluit Gomel en/of Bryansk aan te vallen. Er is iets aan de hand, en dat voorspelt niet veel goeds voor Wit-Rusland.

Bronnen: Korybko’s Substack