De legers van Rusland en China hebben dinsdag 23 november een nieuw militair pact ondertekend om het hoofd te bieden aan wat de Russische minister van Defensie een groeiende aanwezigheid van Amerikaanse bommenwerpers in de buurt van de twee landen noemde.

Tijdens de ondertekening van het nieuwe militaire pact, virtueel via een videogesprek, waren Sergei Shoigu, de Russische minister van Defensie, en zijn Chinese tegenhanger, Wei Fenghe, het erover eens dat het een geschikt moment was om de bevoegdheden van gezamenlijke patrouilles van strategische militaire oefeningen rond de groeiende wrijvingen tussen de wereld te vergroten.

“China en Rusland zijn al vele jaren strategische partners”, zei Shoigu volgens U.S. News. “Tegenwoordig, in omstandigheden van toenemende geopolitieke turbulentie en groeiend conflictpotentieel in verschillende delen van de wereld, is de ontwikkeling van onze interactie bijzonder relevant.”

Volgens de verklaringen van Shoigu hebben de VS vorige maand zo’n 30 gevechtsvliegtuigmissies in de buurt van de grens gestuurd, op slechts 20 kilometer van de Russische grens, tegelijkertijd vanuit het westen en oosten.

Hij wees ook op toegenomen vluchten door Amerikaanse bommenwerpers boven de Zee van Okhotsk, waar ze oefenden met het lanceren van kruisraketten, en beweerde dat dergelijke oefeningen een bedreiging vormen voor zowel Rusland als China.

“In een dergelijke omgeving wordt de Russisch-Chinese coördinatie een stabiliserende factor in mondiale aangelegenheden”, zei Shoigu.

Naarmate de wrijvingen toenemen, worden militaire allianties sterker
Shoigu en Wei voerden manoeuvres uit met Russische en Chinese gevechtsvliegtuigen en marineschepen en ondertekenden een pact over militaire samenwerking voor 2021-2025.

Op vrijdag 19 november voerden twee Russische Tu-95MS bommenwerpers en twee Chinese H-6K strategische bommenwerpers een gezamenlijke patrouille uit boven de Zee van Japan en de Zuid-Chinese Zee, wat Zuid-Korea ertoe bracht straaljagers te sturen.

De bommenwerperspatrouille volgde vorige maand op gezamenlijke marinemanoeuvres van Russische en Chinese schepen en vliegtuigen in de Japanse Zee.

Shoigu bezocht China in augustus om gezamenlijke oorlogsspelen bij te wonen, wat de eerste keer was dat Russische troepen deelnamen aan militaire oefeningen op Chinees grondgebied.

In wat sommige critici zien als de nieuwe Koude Oorlog, hebben zowel Xi Jinping als Vladimir Poetin in hun verlengde ambtstermijn als leiders de omvang, technologie en capaciteit van hun legers aanzienlijk vergroot als een strategie om allianties tussen de Verenigde Staten en andere westerse mogendheden die zich hebben verenigd in het bekritiseren van het autoritarisme van beide landen. Sommigen beweren echter dat westerse regeringen zich alleen op Rusland richten vanwege Poetins antiglobalistische houding.

Oekraïne, Wit-Rusland, Taiwan en de Zuid-Chinese Zee

Op 10 november ontving de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken de Oekraïense minister van Buitenlandse Zaken Dmytro Kuleba in Washington DC, waar de twee landen hun samenwerkingsovereenkomst hernieuwden.

De bijeenkomst was een teken van steun van de regering-Biden voor Oekraïne, die de ‘ongewone’ aanwezigheid van bijna 100 duizend Russische troepen en wapens aan de grens aan de kaak stelde, voor wat Blinken een mogelijke militaire voorbereiding noemde om Oekraïne binnen te vallen op dezelfde manier als het deed. in 2014 toen het de Krim annexeerde.

Zowel de Europese Unie als de NAVO veroordeelden de mobilisatie van Russische troepen naar de Oekraïense grens.

Op 9 november beschuldigde Polen Wit-Rusland van het gebruik van een karavaan van Afghaanse migranten die probeerden de grens over te steken om Europa te destabiliseren. De Poolse premier beschuldigde Poetin er zelfs van achter de manoeuvre te zitten.

Als gevolg hiervan stuurde het VK troepen naar de grens tussen Polen en Wit-Rusland. Het Europese blok breidde de economische sancties tegen Wit-Rusland uit, waardoor de gastoevoer via het land naar het Europese continent dreigde te worden afgesloten.

Tijdens de viering van de verjaardag van haar oprichting op 1 oktober stuurde de CCP meer dan 70 gevechtsvliegtuigen met nucleaire capaciteit om boven het luchtruim van Taiwan te vliegen in wat een van haar laatste uitingen van agressie op het eiland was, die het Chinese regime verzekerde dat het zou ‘verenigen’, zelfs als het militair geweld zou moeten gebruiken.

Vervolgens stuurden het Europese blok en de Verenigde Staten officiële delegaties om Taiwan te bezoeken. Hoewel ze om verschillende redenen waren, wekte het de verontwaardiging van de CCP, die er alleen maar in slaagde de steun voor het kleine eiland mogelijk te vergroten in het licht van de dreiging van een invasie.

De agressie van Peking in de Zuid-Chinese Zee, waarover het soevereiniteit claimt, leidde tot krachtige allianties tussen de Verenigde Staten, Australië en het Verenigd Koninkrijk (AUKUS), wiens eerste maatregel was om het Australische leger te bewapenen met onderzeeërs met nucleaire capaciteit.

Een andere belangrijke alliantie is gevormd tussen India, Japan en de Verenigde Staten, die dit jaar ten minste twee militaire manoeuvres in de Indische Oceaan hebben uitgevoerd.

Hoewel zowel Rusland als China legers hebben die aanzienlijk groter zijn in omvang en capaciteit, vertegenwoordigen de allianties van de Verenigde Staten en andere mogendheden samen een superieure macht die ook veel beter opgeleide legers heeft en uitgebreide ervaring in daadwerkelijke gevechten die, bijvoorbeeld, het Chinese leger niet heeft.

Deskundige analyse verzekert dat de enige reden waarom Peking Taiwan niet binnenvalt, angst is om te falen in het mogelijke scenario van Amerikaanse interventie, en daarnaast verzekeren Japan en Australië dat het lot van Taiwan rechtstreeks verband houdt met dat van hun landen, want wat er ook met Taiwan gebeurt, kan hen ook overkomen.

Bronnen: The BL