Luister naar dit Artikel

Uit satellietgegevens blijkt dat de opwarming van de aarde twee decennia geleden begon op te raken, maar het record van de oppervlaktetemperatuur van het U.K. Met Office uit 1975 werd eind 2020 met 14% opgevoerd. Tegelijkertijd was de periode tussen 1880-1975 gekoeld. De stap accentueert de stijging van de mondiale temperatuur in de jaren tachtig en negentig die de basis vormt van veel van de huidige hysterie over de zogenaamde klimaatnoodsituatie.

De onthulling van de schijnbare opwarming en afkoeling staat in het laatste State of the Climate-rapport van emeritus professor Ole Humlum van de Universiteit van Oslo, en gepubliceerd door de Global Warming Policy Foundation. Professor Humlum zegt dat de opwarming na 1975 ongeveer +0,1°C is en de afkoeling van vóór 1975 ongeveer -0,1°C. De versiewijziging naar de vijfde HadCRUT Met Office-database “geeft de indruk van een iets snellere wereldwijde temperatuurstijging na de relatief koude periode die rond 1975 eindigde”. Toen het Met Office de verandering in december 2020 voor het eerst aankondigde, gaf het toe dat het 0,16°C extra opwarming was, hoewel het geen details gaf over koeling en opwarming aan weerszijden van de 1975-markering.

Professor Humlum vestigt ook de aandacht op belangrijke retrospectieve veranderingen in het Amerikaanse AIVD-oppervlaktetemperatuurrecord. Onderstaande grafiek laat het effect zien van de veranderingen die sinds mei 2008 zijn doorgevoerd op het maandelijkse temperatuurrecord, met stijgingen in rood en dalingen in blauw. Net als bij HadCRUT verwarmen de veranderingen het eerste deel van de plaat, koelen ze de periode van 1900 tot 1970 af en verwarmen ze de latere opnames.

Humlum merkt op dat de veranderingen in jaarwaarden vaak behoorlijk groot zijn, variërend van ongeveer +0,15 °C tot -0,15 °C. Hij merkt verder op dat het temperatuurverschil tussen 1915 en 2000 toenam van 0,45°C tot 0,67°C. “Dit vertegenwoordigt een stijging van ongeveer 49% over deze periode, wat betekent dat ongeveer de helft van de schijnbare wereldwijde temperatuurstijging van januari 1910 tot januari 2000 te wijten is aan administratieve aanpassingen aan de oorspronkelijke gegevens die sinds mei 2008 zijn gemaakt”, schrijft hij.

Recente verhogingen van databases met wereldwijde temperaturen zijn natuurlijk erg nuttig voor activisten in de media en politiek die graag ‘record’ warme jaren willen rapporteren in een tijd waarin nauwkeurige satellietgegevens een pauze van 88 maanden (en nog steeds) onthullen. Bovendien wordt op een aantal fronten verder gewerkt aan de bevordering van de agenda voor klimaatnoodsituaties, met inbegrip van extreme weersomstandigheden.

Vorige week meldde de BBC dat stormen in Zuid-Afrika werden aangewakkerd door klimaatverandering. Volgens de BBC laten de resultaten van een onderzoek van de World Weather Attribution-groep zien dat de schade die is toegebracht door stormen in de regio is verergerd door de opwarming van de aarde. Volgens het persbericht gebruikte de groep “computersimulaties” om tot haar bevindingen te komen. De BBC plaatste het angstaanjagende verhaal, zonder een naamregel, ondanks de opmerking dat “de precieze bijdrage van klimaatverandering aan het evenement niet kon worden gekwantificeerd vanwege het ontbreken van uitgebreide historische gegevens over regenval in de regio”.

In feite is het zeer onwetenschappelijk om afzonderlijke episodes van slecht weer toe te schrijven aan langdurige veranderingen in het klimaat, omdat het slechts een mening is. In 2014 publiceerde universitair hoofddocent Jennifer Fitchett van de Universiteit van de Witwatersrand een paper waarin ze zei dat ze “geen statistisch significante trends vond in de frequentie van aanlandingen van tropische cyclonen boven Madagaskar en Mozambique in de afgelopen zes decennia”. Bovendien kunnen veel van de waargenomen veranderingen in stormaantallen worden toegeschreven aan recente verbeteringen in methoden voor stormdetectie.

Het uitstekende en gemeten klimaatrapport van professor Humlum biedt een verdere context om de constante media-angstverhalen over orkaan en cyclonen te evalueren.

De bovenstaande grafieken geven de geaccumuleerde cycloon-energie (ACE) weer, zoals gebruikt door de in de VS gevestigde National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA). Humlum merkt op dat ACE een maatstaf geeft voor het schadepotentieel van een individuele storm of een seizoen. Als de klimaatverandering het zuidelijk halfrond treft en ernstigere problemen veroorzaakt in zuidelijk Afrika, lijkt de trend nog niet in de werkelijke gegevens te zijn weergegeven. Over het algemeen, merkt Humlum op, “bestaande gegevens duiden niet op abnormale cycloonactiviteit in de afgelopen jaren”.

Een ander modieus schrikverhaal is het verlies van sneeuw, vooral in de Alpen, een favoriete wintervakantiebestemming van veel supporters van Guardian, BBC en Extinction Rebellion. In 2017 meldde de Guardian dat volgens “experts” skiresorts in de Alpen tegen 2100 tot 70% van hun sneeuwbedekking zouden kunnen verliezen. Vorig jaar meldde Justin Rowlatt op Panorama dat besneeuwde winters in het VK tot het verleden zouden kunnen behoren.

Terug op Planet Reality tonen de dunne blauwe lijnen hierboven wekelijkse sneeuwgegevens op het noordelijk halfrond, terwijl de dikkere blauwe lijn een 53-weekgemiddelde toont. Er is praktisch geen verandering met 50 jaar terug

Humlum concludeerde: “Een jaar geleden waarschuwde ik dat er grote risico’s verbonden zijn aan het gebruik van computermodellering en onvolwassen wetenschap om buitengewone beweringen te doen. De empirische waarnemingen die ik heb beoordeeld, tonen een zeer zachte opwarming en geen bewijs van een klimaatcrisis.”

Bronnen: The Daily Sceptic