Luister naar dit Artikel
Onlangs is een online leugendetector gebruikt om de getuigenis van majoor Jesse Marcel op waarheid te controleren. Hij was in juli 1947 getuige van de Roswell-crash.
Steun World Unity: alleen via uw maandelijks of eenmalige gift kunnen we de website draaiende houden en de leugens aanpakken. Deze steun is keihard nodig in deze zware economische tijden. Klik hier om te Doneren
De nieuwe technologie bevestigde dat Jesse Marcel inderdaad de waarheid heeft verteld als getuige van het incident bij Roswell.
De technologie
Twee professoren van het Stevens Institute of Technology in Hoboken in New Jersey deden onlangs de criminele psychologie en politiediensten versteld staan met hun computerprogramma dat 86 tot 99 procent van alle leugens kan detecteren.
De makers van de software, Dr. Raj Chandramouli en Dr. Koduvayur Subbalakshmi, werken nu aan een samenwerkingsverband met verzekeringsmaatschappijen en andere bedrijven die werkzaam zijn in een sector waar bedrog welig tiert.
Het team ontwikkelde een algoritme gebaseerd op de Freudiaanse uitspraak dat de waarheid altijd aan het licht komt, hoezeer we ook ons best doen informatie te verhullen, een fenomeen dat beter bekend staat als de Freudiaanse verspreking.
Een individu hoeft niet aangesloten te worden op een machine en hoeft zelfs niet eens in leven te zijn om vast te kunnen stellen of de informatie berust op waarheid.
De getuige
In 1947 was majoor Jesse Marcel als inlichtingenofficier werkzaam op Roswell Army Air Field (RAAF). Hij werd gebeld door sheriff George Wilcox van Chaves County om te reageren op de ontdekking van vreemde stukken schroot in een weiland van de JB Foster Ranch begin juli van dat jaar.
We hebben altijd volkomen veilig jullie luchtruim kunnen doorkruisen en de gelegenheden waar jullie over gecrashte voertuigen leren gaan zonder uitzondering over indringers als de Greys en hun Reptielen vriendjes. – SaLuSa 18-11
Majoor Marcel omschreef hoe hij zeer vreemde materialen zag, in zijn handen had gehouden en vervolgens vervoerde. Marcel zei dat een deel van het materiaal erg dun en licht metaal was dat leek op plastic. Hij omschreef ook hoe ander vreemd materiaal de hitte van een gasbrander kon weerstaan en niet deukte wanneer er met een moker op werd geslagen.
Hij zei dat het ruimteschroot zich uitstrekte over een enorm gebied en dat er naar verluidt een explosie was geweest in de lucht. Hij hield vol dat het materiaal niet afkomstig was van een weerballon of een vliegtuig en dat het ging om een vaartuig van buiten de Aarde.
De waarheid
Dr. Chandramouli verstrekte zijn software zodat de getuigenis van majoor Marcel kon worden getoetst.
Marcel: “Wat indruk op ons maakte was dat het schroot erg leek op perkament. Het was voorzien van kleine nummers met symbolen die we hiërogliefen noemden omdat we ze niet begrepen. Ze konden niet worden gelezen, het waren symbolen die iets betekenden. Ze waren niet allemaal hetzelfde en vormden een bepaald patroon.”
Analyse van Dr. Chandramouli: NORMAAL, GEEN LEUGENS
Marcel: “Dit stuk metaal was ongeveer 60 centimeter lang en 30 centimeter breed. Het spul weegt niets, het is zo dun, het is niet dikker dan het aluminium in een pakje sigaretten. Dus ik probeerde het materiaal te buigen, maar het wilde niet buigen. We probeerden er zelfs een deuk in te slaan met een moker, maar ook dat lukte niet.”
Analyse van Dr. Chandramouli: NORMAAL, GEEN LEUGENS
Marcel: “Er waren kleine balken die waren voorzien van een soort hiërogliefen die niemand kon ontcijferen. Ze leken van balsahout en wogen ongeveer hetzelfde, maar ze waren niet van hout gemaakt. Ze waren hard, maar toch flexibel en konden niet verbranden.”
Analyse van Dr. Chandramouli: NORMAAL, GEEN LEUGENS
De analyse van het Stevens Institute of Technology stelt dat de getuigenis van majoor Marcel berust op waarheid. Op een later moment zullen ook de getuigschriften van officieren Bill Rickett en Sheridan Cavitt worden onderzocht, die samen met Marcel aanwezig waren op de plaats waar het buitenaardse schip neerstortte.
Bron: Bragalia.blogspot.com
Gerelateerd:
