De Nieuw-Zeelandse premier Jacinda Ardern was vrijdag aan het wankelen nadat een hooggerechtshof had geoordeeld dat haar vaccinmandaat een “grove schending van de mensenrechten” voor Nieuw-Zeelanders was.

De historische zaak betekent dat de politie en NZDF niet kunnen worden ontslagen omdat ze weigeren het experimentele vaccin te nemen. Deze zaak zal worden gebruikt om alle illegale mandaten van Ardern in Nieuw-Zeeland omver te werpen.

Justitie Francis Cooke oordeelde dat het bevelen van eerstelijnspolitieagenten en defensiepersoneel om zich te laten vaccineren of hun baan te verliezen geen “redelijk gerechtvaardigde” schending van de Bill of Rights was.

Nzherald.co.nz meldt: de advocaat van het politie- en defensiepersoneel in het centrum van de claim roept nu de geschorste werknemers op om onmiddellijk weer aan het werk te gaan, zeggende dat velen tientallen jaren dienst hebben gedaan aan hun gemeenschap en zich nog steeds inzetten voor hun banen.

De aanklacht, aangedragen door een groep medewerkers van Defensie en politie, trok de wettigheid in twijfel om een ​​bevel te geven onder de Covid-19 Public Health Response Act om vaccinatie voor eerstelijnsmedewerkers te eisen.

De aanklacht werd gesteund door een groep van 37 werknemers die getroffen waren door het mandaat, die schriftelijke beëdigde verklaringen bij de rechtbank indienden.

Minister van Arbeidsrelaties en Veiligheid Michael Wood, plaatsvervangend politiecommissaris Tania Kura en NZDF Chief People Officer Brigadier Matthew Weston hebben beëdigde verklaringen ingediend ter verdediging van het mandaat.

Zoals het er nu uitziet, werden 164 van het totale politiepersoneel van bijna 15.700 getroffen door het mandaat nadat ze ervoor hadden gekozen zich niet te laten vaccineren. Voor NZDF had het mandaat gevolgen voor 115 van de 15.500 medewerkers.

De groep vertrouwde op twee aspecten van de Bill of Rights: het recht om een ​​medische procedure af te wijzen en het recht op godsdienstvrijheid.

Wat het argument van godsdienstvrijheid betreft, verwees een aantal van degenen die opmerkingen hadden ingediend naar hun fundamentele bezwaar tegen het nemen van het Pfizer-vaccin, aangezien het werd getest op de cellen die afkomstig waren van een menselijke foetus.

Justitie Cooke was het eens met de claim en zei dat “een verplichting om het vaccin te ontvangen waar een persoon bezwaar tegen heeft omdat het is getest op cellen die zijn afgeleid van een menselijke foetus, mogelijk een geaborteerde foetus, een beperking inhoudt op de manifestatie van een religieus geloof .”

Justice Cooke was het echter niet eens met de bredere beweringen van de eisers dat het verplicht stellen van vaccinatie niet in overeenstemming is met het aanhangen van religieuze overtuigingen in het algemeen.

“Ik accepteer niet dat een geloof in iemands lichamelijke integriteit en persoonlijke autonomie een religieuze overtuiging of praktijk is. In de omstandigheden van dit geval lijkt het mij eerder een geloof te zijn in het seculiere concept waarnaar wordt verwezen in sectie 11 van de Nieuw-Zeelandse Bill of Rights Act.”

Justitie Cooke was het ook eens met de bewering dat het mandaat afbreuk deed aan het recht om een ​​medische procedure af te wijzen.

De rechter zei dat hoewel het duidelijk is dat de regering de politie en NZDF-medewerkers niet dwingt om zich tegen hun wil te laten vaccineren en ze nog steeds het recht hebben om vaccinatie te weigeren, het mandaat een element van druk vormt.

“De daarmee gepaard gaande druk om werk op te geven houdt een limiet in op het recht om dat werk te behouden, wat volgens de bovenstaande principes kan worden beschouwd als een belangrijk recht of belang dat niet alleen wordt erkend in het nationale recht, maar ook in de internationale instrumenten”, verklaarde Justice Cooke. .

Maar bij het overwegen van de twee claims, heeft Justice Cooke ook overwogen of het mandaat al dan niet binnen de definities viel die zijn vastgelegd in de Covid-19 Public Health Response Act.

De rechtbank erkende dat vaccinatie een significant gunstig effect heeft bij het beperken van ernstige ziekte, ziekenhuisopname en sterfte, ook bij de Omicron-variant. Het was echter minder effectief in het verminderen van infectie en overdracht van Omicron dan het geval was geweest bij andere varianten van Covid-19.

“In wezen werd het bevel tot vaccinatie voor politie en NZDF-personeel opgelegd om de continuïteit van de openbare diensten te waarborgen en het vertrouwen van het publiek in die diensten te bevorderen, in plaats van de verspreiding van Covid-19 te stoppen. Het gezondheidsadvies aan de regering was inderdaad dat er geen verdere mandaten nodig waren om de verspreiding van Covid-19 te beperken. Ik ben er niet van overtuigd dat de continuïteit van deze diensten door het bevel wezenlijk wordt bevorderd’, zei de rechter.

“Covid-19 houdt duidelijk een bedreiging in voor de continuïteit van politie- en NZDF-diensten. Dat komt omdat met name de Omicron-variant zo overdraagbaar is. Maar die dreiging bestaat voor zowel gevaccineerde als niet-gevaccineerde medewerkers. Ik ben er niet van overtuigd dat het bevel een materieel verschil maakt, onder meer vanwege het deskundigenbewijs voor de rechtbank over de effecten van vaccinatie op Covid-19, inclusief de Delta- en Omicron-varianten.”

Een aanvullende bewering dat het mandaat Māori onevenredig zou beïnvloeden, werd afgewezen door Justitie Cooke.