Het is moeilijk te geloven dat Public HealthTM Amerika opnieuw probeert maskeren af te dwingen, maar hier zijn we dan.

De vraag is: waarom?

Het vuile geheim is dit: maskers werken niet door het virus onder controle te houden. Maskers werken door de mensen te controleren.

Als we het hebben over het stoppen van de verspreiding van het virus, werken maskers simpelweg niet.

Maar als we het hebben over het aanwakkeren van angst, het aanwakkeren van blinde gehoorzaamheid aan de staatsautoriteiten, het zaaien van onenigheid tussen burgers en het publiekelijk ‘uitsluiten’ van sceptici en dissidenten – met andere woorden, het creëren van een autoritair, zelfs totalitair systeem van volksgezondheid: Nou inderdaad, dan werken maskers heel goed.

MASKERS WERKEN NIET BIJ HET BEHEERSEN VAN HET VIRUS

Inmiddels is het zonder eerlijke wetenschappelijke twijfel vastgesteld dat maskeren niet effectief is bij het stoppen van de samentrekking en verspreiding van COVID-19. Dit geldt zowel op microscopisch niveau als op populatieniveau.

De vroege maskermandaten met betrekking tot COVID-19 waren grotendeels “gerechtvaardigd” op basis van de bewering dat het SARS-CoV-2-virus niet vatbaar was voor verspreiding via de lucht. Sindsdien is echter bewezen dat het SARS-CoV-2-virus een virus is dat via de lucht wordt overgedragen (zoals influenza), wat betekent dat het gedurende langere tijd in de kamerlucht kan blijven circuleren en zich op deze manier kan verspreiden. Het is ook bewezen dat SARS-CoV-2-virussen veel kleiner zijn dan de gaten in stoffen en chirurgische maskers.

Daarom heeft Harvey Risch op microscopisch niveau gelijk: proberen het SARS-CoV-2-virus te blokkeren met een chirurgisch masker is letterlijk zoiets als proberen muggen uit je tuin te houden door een hekwerk op te zetten.

Op populatieniveau concludeerde de laatste Cochrane-meta-analyse van de beschikbare gerandomiseerde, gecontroleerde onderzoeken rond maskerings- en ademhalingsvirussen dat “het dragen van maskers in de gemeenschap waarschijnlijk weinig of geen verschil maakt voor de uitkomst van griepachtige ziekte (ILI)/COVID 19-achtige ziekte vergeleken met het niet dragen van maskers. Het dragen van maskers in de gemeenschap maakt waarschijnlijk weinig of geen verschil voor de uitkomst van door laboratoriumonderzoek bevestigde influenza/SARS-CoV-2 vergeleken met het niet dragen van maskers.’

(Opgemerkt moet worden dat, nu het maskerdebat weer is opgelaaid, Cochrane onder intense druk staat van pro-mask-entiteiten om hun opmerkingen over deze studie, waarvoor de organisatie heeft gecapituleerd, aan te vullen en te wijzigen.)

Bovendien is dit onderzoek slechts één onderzoek naast de honderden andere onderzoeken die duidelijk de epidemiologische ineffectiviteit en werkelijke schade van maskers schetsen, waarvan er vele al sinds minstens 2021 bekend zijn.

Samenvattend: op microscopisch niveau voorkomen maskers niet dat het virus het menselijk lichaam binnendringt en op populatieniveau is niet aangetoond dat het gebruik van maskers enig voordeel oplevert en talloze schade aanricht.

MASKERS WERKEN BIJ HET CONTROLEREN VAN MENSEN

In de gehele Public HealthTM-onderneming in het Westen is vanaf het allereerste begin een sterke politieke en autoritaire impuls ingebouwd. Hoewel een gedetailleerd overzicht hiervan buiten het bestek van dit artikel valt, grijpt het in ieder geval terug op de figuur van Rudolf Virchow, de vooraanstaande 19e-eeuwse Duitse arts, tegenstander van Semmelweis en Darwin, en grondlegger van de zogenaamde ‘sociale geneeskunde’. die beroemd schreef: “Geneeskunde is een sociale wetenschap, en politiek niets anders dan geneeskunde op grotere schaal.”

De houding dat Public HealthTM de macht zou moeten hebben om nationaal en lokaal politiek beleid te dicteren voor het ‘algemeen belang’ (zoals zij, de ‘experts’, eenzijdig bepalen dat dit is) is de afgelopen eeuw toegenomen, vooral in de Verenigde Staten. Eromheen zijn enorme, lucratieve industrieën gegroeid, waarvan (althans sinds de Bayh-Dole Act) ambtenaren van de volksgezondheidTM vaak rijkelijk profiteren. De vaccinindustrie is hiervan slechts de meest voor de hand liggende.

Tijdens het COVID-tijdperk veranderde het autoritarisme van Public HealthTM in een totalitaire modus, met de ongekende lockdowns, schoolsluitingen, reisbeperkingen, vaccinmandaten, enz. die we allemaal hebben doorstaan. Het meest zichtbare en gemakkelijkst afdwingbare symbool van deze machtsgreep waren maskers.

Maskers, zelfs de komisch nutteloze maskers gemaakt van oude zakdoeken, of de smerige papieren chirurgische maskers van een week oud die op talloze kinen te zien waren, duidden op meegaandheid en onderwerping. Voor het zeer reële Public HealthTM-doel van onvoorwaardelijke gehoorzaamheid werken maskers inderdaad heel goed.

Maskers zijn effectief in het zaaien van angst bij mensen. Angstige mensen onderwerpen zich gemakkelijker aan autoriteit, vooral wanneer die autoriteit een oplossing belooft voor de oorzaak van hun angst.

Maskers zijn effectief als deugdsignalen van meegaandheid en versterken het ego van de onderdanige persoon. Maskers zorgen ook voor een zeer sterk groepsdrukeffect, waardoor onzekere personen ertoe worden aangezet de menigte te volgen.

Maskers zijn effectief in het vernederen van mensen. Ze zijn ongemakkelijk, lelijk, vies en onnatuurlijk. Het zijn echt ‘gezichtsluiers’. Kortom, maskers zijn vernederend. Als de werkwijzen van het oude Oostblok ons iets hebben geleerd, is het dat de systematische degradatie van individuen, vooral om overduidelijk domme redenen, zeer effectief is in het bevorderen van totalitaire doeleinden.

Maskers zijn ook uiterst effectief bij het ontmaskeren van dissidenten. Wie durft in opstand te komen tegen de staat? Er is er één, daar. Ze moeten zich schamen. Mijd ze. Arresteer ze.

Dat is hoe maskers echt “werken”, en daarom zijn de Public HealthTM-types er dol op.

Daarom proberen ze ze terug te brengen.

Bronnen: Brownstone Institute