De aankondiging zondagavond laat door het Amerikaanse Centrale Commando [CENTCOM], met hoofdkantoor in Doha, over de aankomst van een Amerikaanse kernonderzeeër van de Ohio-klasse in zijn “verantwoordelijkheidsgebied” voorspelt een aanzienlijke escalatie van de situatie rond het Palestina-Israël-conflict.

Het komt zeer zelden voor dat het gebruik van deze onderzeeërs in de publiciteit wordt gebracht. De CENTCOM verstrekte geen aanvullende details, maar plaatste een afbeelding waarop blijkbaar een onderzeeër van de Ohio-klasse te zien was in de Suezkanaalbrug in Egypte. Interessant is dat CENTCOM ook afzonderlijk een afbeelding deelde van een B-1-bommenwerper met nucleaire capaciteit die in het Midden-Oosten opereert.

Alles bij elkaar genomen zijn deze Amerikaanse inzet, bovenop de formidabele aanwezigheid van twee vliegdekschepen en oorlogsschepen en honderden geavanceerde straaljagers in respectievelijk het oostelijke Middellandse Zeegebied en de Rode Zee, met het oog op ‘de andere kant van de vergelijking’, aangezien Minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken op vreemde wijze Hamas, Hezbollah en Iran beschreef tijdens zijn laatste bezoek aan Tel Aviv op vrijdag.

In een verwante ontwikkeling arriveerde de CIA-directeur William Burns zondag in Israël voor dringend overleg. De New York Times meldde dat de VS “hun inlichtingenuitwisseling met Israël willen uitbreiden.”

De meest liefdadige verklaring voor de inzet van een Amerikaanse nucleaire onderzeeër, die deel uitmaakt van de ‘nucleaire triade’ van het Pentagon is dat boten van de Ohio-klasse de grootste onderzeeërs zijn die ooit voor de Amerikaanse marine zijn gebouwd. In de buurt van het oorlogsgebied, bereidt de regering-Biden zich voor op een escalatie van de oorlog naar Libanon om Hezbollah terug te trekken, wat op zijn beurt een Iraanse reactie kan uitlokken.

In zijn toespraak van vrijdag leek Hezbollah-chef Hassan Nasrullah precies op een dergelijke gang van zaken te anticiperen toen hij de VS expliciet waarschuwde voor de gevolgen die niet anders konden zijn dan de catastrofale Amerikaanse betrokkenheid bij de burgeroorlog in Libanon begin jaren tachtig. Ironisch genoeg is dit ook het veertigste jubileumjaar van de zelfmoordaanslag op de kazerne waar Amerikaanse troepen zijn gehuisvest op de internationale luchthaven van Beiroet in oktober 1983, waarbij 220 mariniers, 18 matrozen en drie soldaten werden gedood, waardoor de VS zich moesten terugtrekken uit Libanon.

Het is duidelijk dat de focus van de Amerikaanse strategie in de huidige Midden-situatie wellicht verschuift van de diplomatie, die hoe dan ook aan kracht heeft ingeboet. De wanhopige pogingen van Blinken om de toenemende internationale kritiek op de gruwelijke oorlogsmisdaden van Israël aan te pakken door de aandacht af te leiden naar een ‘humanitaire pauze’ in de gevechten, et al., zijn zonder pardon afgeschoten door Netanyahu.

Het punt is dat het Israëlische leger, nadat het Gaza en zijn bevolking met artillerie en bommen had bestookt, vrijdag binnenkwam. Tot nu toe is het terrein naar verluidt opgeschoven naar de buitenwijken van Gaza-stad, maar is het Hamas-bolwerk niet binnengegaan. Als dat het geval is, worden hevige stedelijke gevechten verwacht.

Ook de haastige poging van de regering-Biden om een vage schets te promoten voor een naoorlogs Gaza, dat een combinatie zou kunnen omvatten van een nieuw leven ingeblazen Palestijnse Autoriteit, een vredesmacht, enz., werd met een duidelijk gebrek aan enthousiasme onthaald tijdens de bijeenkomst van Blinken in het weekend. in Amman met de Arabische ministers van Buitenlandse Zaken – uit Jordanië, Egypte, Saoedi-Arabië, Qatar en de Verenigde Arabische Emiraten – die in plaats daarvan een onmiddellijk staakt-het-vuren eisten, terwijl Blinken zei dat Washington daar niet op zou aandringen.

Blinken reisde vanuit Amman naar Ramallah, waar het hoofd van de Palestijnse Autoriteit, Mahmoud Abbas, hem ook korte metten maakte door te zeggen dat de PA alleen bereid zou zijn de volledige verantwoordelijkheid voor de Gazastrook op zich te nemen in het kader van een ‘alomvattende politieke oplossing’ die de Westelijke Jordaanoever, Oost-Jeruzalem en Gaza omvat en bovendien dat veiligheid en vrede alleen kunnen worden bereikt door een einde te maken aan de bezetting van de gebieden van de “Palestinastaat” en door Oost-Jeruzalem als zijn hoofdstad te erkennen. De bijeenkomst duurde minder dan een uur en eindigde zonder openbare verklaringen.

Ondertussen hebben China en de VAE sindsdien opgeroepen tot een bijeenkomst achter gesloten deuren van de VN-Veiligheidsraad in een nieuwe poging om tot een onmiddellijk staakt-het-vuren te komen, waar de regering-Biden zich zeker tegen zal verzetten. Het volstaat te zeggen dat de regering-Biden zich ingesloten voelt en dat de enige uitweg is door iets toe te geven door middel van het uitoefenen van dwangmiddelen.

De VS kijken gefrustreerd toe hoe nieuwe regionale vergelijkingen tussen moslimlanden verschijnen. De ministers van Buitenlandse Zaken van Iran en Saoedi-Arabië hebben vandaag opnieuw een telefoongesprek gevoerd. De OIC kondigde later aan dat er op 12 november in Riyad een buitengewone top zal worden gehouden op verzoek van de huidige voorzitter, Saoedi-Arabië, om de aanvallen van Israël op het Palestijnse volk te bespreken.

Zeker, de toenadering tussen Iran en Saoedi-Arabië, bemiddeld door Peking, heeft de regionale veiligheidsomgeving diepgaand getransformeerd, waarbij regionale staten er duidelijk de voorkeur aan geven oplossingen voor hun problemen te vinden zonder inmenging van buitenaf, en de oude schisma’s en vreemdelingenhaat die door de VS worden gepromoot om hun dominantie te bestendigen zonder enige tussenkomst van de VS.

Nu het dodental in Gaza de 10.000 overschrijdt, lopen de gevoelens inderdaad hoog op in de moslimwereld. De Iraanse Opperste Leider Ali Khamenei zei vandaag dat “alle bewijzen en aanwijzingen de directe betrokkenheid van de Amerikanen bij het voeren van de oorlog in Gaza aantonen”. Khamenei voegde eraan toe dat naarmate de oorlog voortduurt, de redenen achter de directe rol van de VS explicieter zouden worden.

Het Fars News Agency, dat dicht bij de Islamitische Revolutionaire Garde staat, maakte ook bekend dat Khamenei een “recente bijeenkomst in Teheran” hield met het hoofd van het politieke bureau van Hamas, Ismail Haniyeh, waar hij laatstgenoemde vertelde dat de steun van Teheran aan de verzetsgroepen ‘permanent beleid’ zijn.

Kennelijk ziet Teheran geen probleem meer in het erkennen van zijn broederlijke banden met de verzetsgroepen. Dit is een paradigmaverschuiving die indicatief is voor de verschuiving in de machtsdynamiek, die de VS en Israël met geweld moeten tegengaan, aangezien de diplomatie van Washington er niet in is geslaagd Iran te isoleren.

De chef van de Israëlische generale staf, Herzi Halevi, zei zondag tijdens een bijeenkomst in het Noordelijk Commando: “We zijn elk moment bereid om in het noorden toe te slaan. We begrijpen dat dit kan gebeuren… We hebben een duidelijk doel: het herstellen van een aanzienlijk betere veiligheidssituatie aan de grenzen, niet alleen in de Gazastrook.”

Geen enkele macht ter wereld kan Israël nu nog tegenhouden. De stabiliteit en verdediging van het land zijn onlosmakelijk verbonden met deze oorlog, die ook zal zorgen voor een blijvende inzet van de VS voor zijn veiligheid als belangrijk voorbeeld van de Amerikaanse mondiale strategieën voor de nabije toekomst. Daarom ligt de beste overlevingskans van Israël in het uitbreiden van de reikwijdte van de oorlog in Gaza naar Libanon – en mogelijk zelfs naar Syrië – schouder aan schouder met de Amerikanen.

Het lijdt geen twijfel dat de locatie van de Amerikaanse kernonderzeeër ten oosten van Suez een poging is om Iran ervan te weerhouden in te grijpen, terwijl Israël, met steun van de VS, een tweede front in Libanon gaat openen. De Israëlische autoriteiten hebben de evacuatie aangekondigd van mensen uit nederzettingen in een zone tot vijf kilometer van de grens met Libanon.

Er staat een oorlog van onbepaalde duur op het punt te beginnen in het Midden-Oosten. Nu de roep van de jihad begint, weet men onvermijdelijk niet hoe de 80-jarige Amerikaanse president zal reageren.

Nee, dit zal geen wereldoorlog worden. Het zal alleen in het Midden-Oosten worden uitgevochten, maar de uitkomst ervan zal een aanzienlijke impact hebben op het ontstaan van een nieuwe multipolaire wereldorde. De afgelopen maand heeft de steile afname van de Amerikaanse invloed en het zeer volatiele mondiale klimaat laten zien sinds het begin van de oorlog in Oekraïne in februari vorig jaar.

Bronnen: India Punchline