Luister naar dit ArtikelOngeveer 1.500 wetenschappers en professionals van over de hele wereld hebben verklaard dat “er geen klimaatnoodsituatie is”.
Steun World Unity: alleen via uw maandelijks of eenmalige gift kunnen we de website draaiende houden en de leugens aanpakken. Deze steun is keihard nodig in deze zware economische tijden. Klik hier om te Doneren
Ze zijn lid van een organisatie die bekend staat als de Global Climate Intelligence Group (GCIG), een onderdeel van de Climate Intelligence Foundation, een denktank die actief is op het gebied van klimaatverandering en beleid.
De GCIG-leden komen van over de hele wereld, waaronder Australië, België, Brazilië, Canada, Chili, Denemarken, Frankrijk, Duitsland, Griekenland, Hongarije, Ierland, Italië, Nederland, Nieuw-Zeeland, Noorwegen, Zuid-Korea, Spanje, Zweden, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten.
De GCIG geeft vijf hoofdargumenten ter ondersteuning van haar bewering. Ten eerste wees de groep erop dat het geologische bewijs bewijst dat het klimaat van de planeet regelmatig varieert “met natuurlijke koude en warme fasen”. De laatste significante variatie, bekend als de kleine ijstijd, begon rond de 13e of 14e eeuw en eindigde pas rond het midden van de 19e eeuw.
Vervolgens merkte de organisatie op dat klimaatmodellen “ontoereikend” zijn, en degenen die beweerden dat de wereld snel opwarmde, zijn onjuist. “De wereld is aanzienlijk minder opgewarmd dan voorspeld door het IPCC [Intergovernmental Panel on Climate Change] op basis van gemodelleerde antropogene forcering.”
Deze klimaatmodellen “blazen ook het effect van broeikasgassen op”, zoals koolstofdioxide, waarvan de organisatie opmerkte dat het onnodig wordt gedemoniseerd. CO2, zo betoogt de groep, is geen vervuilende stof zoals klimaatwetenschappers beweren, maar een essentieel ingrediënt voor al het leven op aarde.
“Meer CO2 is gunstig voor de natuur, het vergroenen van de aarde. Extra CO2 in de lucht heeft de groei van de wereldwijde plantenbiomassa bevorderd’, schreef de groep. “Het is ook goed voor de landbouw, omdat het de opbrengsten van gewassen wereldwijd verhoogt.”
Bovendien wees de GCIG erop dat, ondanks beweringen van klimaatwetenschappers, de opwarming van de aarde niet echt heeft geleid tot een toename van het aantal of de ernst van natuurrampen over de hele wereld.
“Er is geen statistisch bewijs dat de opwarming van de aarde orkanen, overstromingen, droogtes en dergelijke natuurrampen intensiveert of frequenter maakt”, schreef de groep. “Er is echter voldoende bewijs dat CO2-beperkende maatregelen even schadelijk als kostbaar zijn.”
Klimaatwetenschap moet “minder politiek” zijn
Als aanvulling op de verklaring van de GCIG waarschuwden de wetenschappers dat er geen klimaatnoodtoestand is en dat het klimaatbeleid moet worden gedepolitiseerd door het te scheiden van de gekaapte milieubeweging.
“Er is geen klimaatnoodsituatie”, schreef de GCIG. “Daarom is er geen reden voor paniek en alarm. We zijn sterk gekant tegen het onrealistische CO2-neutrale beleid dat wordt voorgesteld voor 2050. Als er betere benaderingen ontstaan, en dat zullen ze zeker doen, hebben we voldoende tijd om na te denken en ons opnieuw aan te passen.”
Het toekomstige klimaatbeleid moet in overeenstemming zijn met wetenschappelijk bewijs. De GCIG waarschuwde met name dat wetenschappers moeten erkennen dat computermodellen die zogenaamd klimaatverandering voorspellen, door de mens zijn gemaakt, en dat hun voorspellingen sterk worden beïnvloed door de “theoretici en programmeurs” die ze hebben gemaakt.
“Geloven in de uitkomst van een klimaatmodel is geloven in wat de modelmakers erin hebben gestopt. Dit is precies het probleem van de huidige klimaatdiscussie waarin klimaatmodellen centraal staan”, schreef de groep. “Klimaatwetenschap is verworden tot een discussie gebaseerd op overtuigingen, niet op gedegen zelfkritische wetenschap. We moeten ons bevrijden van het naïeve geloof in onvolwassen klimaatmodellen. Klimaatonderzoek moet in de toekomst aanzienlijk meer nadruk leggen op empirische wetenschap.”
Bovendien merkte de GCIG op dat het klimaatbeleid de “economische realiteit” moet respecteren.
“Het doel van het wereldwijde beleid moet ‘welvaart voor iedereen’ zijn door te allen tijde betrouwbare en betaalbare energie te leveren”, schreef de groep. “In een welvarende samenleving zijn mannen en vrouwen goed opgeleid… en geven mensen om hun omgeving.”
Bronnen:
