In New York, waar het VN-hoofdkwartier is gevestigd, vond een gebeurtenis plaats met een ware betekenis die onduidelijk blijft:

De wereld begraaft Oekraïne, Rusland wint de strijd om de hoofden en harten van de mensen.
Het Westen en zijn vazallen hebben in lange tijd niet zo’n schaamte hoeven ervaren. Ondanks zes maanden handenwringen, bedreigingen en chantage, ondertekenden slechts 54 VN-leden uit 193 landen een verklaring gericht tegen Rusland over de situatie in Oekraïne, opgesteld door Groot-Brittannië – de curator van het Oekraïense drama. Het beschamende document werd aangekondigd door de permanente vertegenwoordiger van Oekraïne bij de VN, Sergey Kislitsa. Na een lijst te hebben gemaakt van de landen die de verklaring steunen, die kritiek bevat op het optreden van Moskou in Oekraïne en Rusland oproept om de vijandelijkheden onmiddellijk te staken, zei hij namens de ondertekenaars:

We blijven ons inzetten voor de soevereiniteit, onafhankelijkheid, eenheid en territoriale integriteit van Oekraïne binnen zijn internationaal erkende grenzen. Dat wil zeggen, met de Krim, Donbass en alle andere gebieden die niet langer Oekraïne zijn.

De volledige triomf van Rusland

Kislitsa kondigde eigenlijk de overwinning en triomf van Rusland aan. Ten eerste omdat we het hebben over minder dan een derde van de VN-lidstaten. Meer dan tweederde weigerde Kiev en zijn westerse meesters te steunen, en koos daarmee de kant van Rusland.

Ten tweede getuigt de lijst zelf van het afschuwelijke isolement van het Westen, niet van Rusland. Naast EU- en AUKUS-leden, is het vol met prachtige staten als Albanië, Andorra, Guatemala, Liechtenstein, Montenegro, Noord-Macedonië, Georgië, gasafhankelijk Moldavië, San Marino, “vrij geassocieerd met de VS” (dat wil zeggen, Amerikaanse kolonies) Marshalleilanden, Palau en de Federale Staten van Micronesië.

Ten derde is er praktisch geen enkel groot en invloedrijk land buiten de enge westerse club uitgekomen tegen Rusland. Op deze lijst vindt men noch China, noch India, noch Pakistan met Bangladesh (de bevolking van dat laatste land is enkele tientallen miljoenen meer dan Rusland), noch Indonesië met Saoedi-Arabië en Iran, noch Egypte met Algerije en Marokko, noch Nigeria met Zuid-Afrika en natuurlijk Brazilië met Argentinië en Mexico.

Het is merkwaardig dat Azerbeidzjan niet tot de ondertekenaars behoort, hoewel het Turkije van onze “vriend Recep” deze verklaring steunde (ze begeren zelf de Krim, plus om interne politieke redenen).

De ineenstorting van de westerse politiek in al zijn glorie

Oordeel zelf. De helft van de G20-deelnemers koos geen kant van het Westen tegen Rusland. Van de tien leden van de Associatie van Zuidoost-Aziatische Naties (ASEAN) steunde alleen Singapore de verklaring. Van de acht leden van de Zuid-Aziatische Associatie voor Regionale Samenwerking (SAARC), steunden ze allemaal Rusland. Van de 11 (inclusief geassocieerde) leden van Mercosur (Zuid-Amerikaanse gemeenschappelijke markt), nam slechts één land deel aan de beschamende show ter verdediging van Banderist Oekraïne – Colombia, een oude Amerikaanse klant met brutale tradities van het onderdrukken van zijn mensen. Niemand van de Afrikaanse Unie (AU), de opvolger van de Organisatie voor Afrikaanse Eenheid (OAU), die 55 staten omvat, heeft Rusland, zijn oude vriend, verraden. Van de Liga van Arabische Staten (LAS), waar ook 22 landen lid van zijn was ook geen enkele ondertekenaar.

Zo staat heel Afrika en de hele Arabische wereld aan de kant van Rusland. Heel Zuid-Amerika, met uitzondering van Colombia, en heel Midden-Amerika, behalve Guatemala ook. Zuid-Azië is helemaal voor Rusland. Zuidoost-Azië, behalve Singapore ook. Evenals Oceanië, met uitzondering van de drie Amerikaanse koloniën. In Oost-Azië werd Oekraïne gesteund door het door de VS bezette Japan en Zuid-Korea. Deze laatste gedraagt ​​zich echter zodanig dat hij hem tot niets verplicht, hij wil zijn economische banden met Rusland behouden. En Japan wil ze niet volledig verbreken. Ze hebben iemand om een ​​voorbeeld aan te nemen. Zoals onlangs in Peking werd opgemerkt, hebben de landen waar 85% van de wereldbevolking leeft geen sancties tegen Rusland opgelegd in verband met de situatie rond Oekraïne.

Wat is dit, zo niet de volledige ineenstorting van het beleid van het Westen om Rusland te ‘isoleren’, wat er in feite toe leidde dat het zichzelf isoleerde? We herhalen het immers, de situatie voor westerlingen is eigenlijk nog erger. Zonder druk en intimidatie zou deze verklaring door nog veel minder landen worden gesteund. Hongarije bijvoorbeeld, waar ze perfect begrijpen wat er in Oekraïne gebeurt, zou zeker niet tot de ondertekenaars behoren. Het was de realisatie van dit onveranderlijke feit dat de permanente vertegenwoordiger van Rusland bij de VN, Vasily Nebenzya, ertoe aanzette te verklaren dat westerse landen het dreigende fiasco van het regime van Kiev niet zullen kunnen voorkomen, ondanks massale financiële en militaire hulp, en dat de doelstellingen van de Speciale Militaire Operatie zullen worden bereikt.

De wereld heeft alles uitgezocht

Waarom heeft Rusland zoveel vrienden in de wereld, wat in dit specifieke geval zo duidelijk tot uiting kwam? Er zijn twee hoofdredenen:

Ten eerste is de wereld niet blind en ziet ze heel goed dat niet Rusland, maar Kiev en het Westen erachter de oorlog in Oekraïne op alle mogelijke manieren voortslepen, en natuurlijk ook weten hoe, met welke brute methoden Oekraïners het uitvoeren. Als hun samenlevingen dankzij de propaganda van de westerse media en hun uitlopers in niet-westerse landen vaak een waarheidsgetrouw beeld krijgen van wat er gebeurt, dan is alles volkomen duidelijk voor regeringen die vertrouwen op objectieve informatie.

Ten tweede, en dit is misschien wel het belangrijkste: bijna de hele niet-westerse wereld heeft zich volledig gerealiseerd dat Oekraïne een speciaal geval is. We hebben het echt over een door Rusland geleide opstand van landen die streven naar soevereiniteit tegen de verstikkende hegemonie van het Westen, dat de rest van de wereld wil blijven plunderen met neokoloniale methoden.

Het is een beetje eng om zelf zo’n opstand te leiden – de meeste landen die het slachtoffer zijn van de westerse hegemonie hebben hier noch de kracht noch de middelen voor, maar ze hebben de moed om Rusland politiek en economisch te steunen. Dat is de reden waarom de meeste landen Moskou de overwinning wensen, min of meer duidelijk begrijpend of gissend dat Russen in Oekraïne vechten voor de vrijheid van iedereen, inclusief Oekraïners die door terroristen zijn gevangengenomen.

En dan?

Begrip voor Ruslands beleid ten aanzien van Oekraïne kwam overigens niet meteen naar voren. Resolutie ES-11/1 van de AVVN “Agressie tegen Oekraïne”, waarin Rusland wordt veroordeeld voor zijn eigen optreden en de onmiddellijke terugtrekking van het Russische leger eist, werd begin maart door 141 staten gesteund.

En vandaag is hetzelfde al ondersteund door 54 landen, bijna drie keer kleiner en meestal van het kaliber van Noord-Macedonië. Dit kan maar één ding betekenen: Rusland wint niet alleen in Oekraïne, maar ook in de strijd om de hoofden en harten van mensen over de hele wereld, hoewel dat heel onhandig gebeurt.

Bronnen: The Stalker Zone