De vreemdste oorlog is die waarvan mensen niet eens beseffen dat ze gaande is. Het is net dat joch dat zandkastelen bouwde in Normandië terwijl 156.000 geallieerde troepen het strand bestormden. Of de kerel die backgammon speelde in het midden van niemandsland tijdens die loopgravengevechten in de Eerste Wereldoorlog. Die man was dom.

Ik benijd mensen die totale oorlog kunnen negeren. Ze moeten zich van binnen zo wazig voelen. Persoonlijk ben ik altijd een beetje afgeschrikt door het idee dat mijn beschaving wordt vernietigd. Gewoon nooit helemaal goed bij me gezeten. Maar ik denk dat ik altijd een beetje een zorgenwrat ben geweest.

Soms voel ik me raar om wreedheden te zien die niemand anders kan zien. Moet ik bijvoorbeeld iets zeggen over die mensen die naar de concentratiekampen worden geleid of zou dat ongemakkelijk zijn? Waarschijnlijk het beste om het gewoon te laten gaan, huh? Wil niemand tegen de haren in strijken.

Het grappige aan mensen die de oorlog niet kunnen zien, is dat zij degenen zijn tegen wie de oorlog wordt gevoerd. Een woest leger zwoer hun totale vernietiging en het kon ze niets schelen. Iedereen heeft wel wat beters te doen. De oorlogsverklaring werd terzijde geschoven in de spamfolder.

Mensen zijn zo gehersenspoeld dat ze niet eens toegang hebben tot het deel van hun geest dat gerechtigheid zou moeten eisen. Het vermogen om te vechten is van hen gespeend. Ze missen de morele overtuiging om het goede te doen, omdat ze niet eens weten wat goed is.

De psychologische oorlogsvoering is zo succesvol geweest dat de onderdrukten actief de zijde van de onderdrukker kiezen, zich tegen zichzelf kerend in plaats van de echte vijand aan te vallen. Iedereen die dit ziet voor wat het is en dan de moed heeft om zich uit te spreken, wordt in wezen verbannen uit de samenleving. Het voor de hand liggende is een zonde geworden die met de dood bestraft kan worden, zo niet fysiek, dan wel sociaal. Dingen in twijfel trekken is slecht. Hou je mond en laat de experts hun werk doen.

2021 is 1984 op steroïden. De toestand van de mensheid is slechter dan George Orwell ooit had kunnen voorspellen. Dat mensen zich zo onbewust zijn van de mensenrechtenschendingen die dagelijks plaatsvinden, herinnert ons er constant aan hoe laag we zijn afgedaald. De deugdzame man wordt gekruisigd terwijl de beul wordt overladen met rozenblaadjes.

Gelukkig zijn er in elke generatie een paar knappe koppen die door de façade heen kunnen kijken. Dappere soldaten van het licht die hun tijd, geld, moeite en reputatie opofferen om te doen wat juist is. Ze voeren gevechten die andere mensen niet eens konden begrijpen en oogsten weinig tot geen voordeel door te doen wat ze doen. Vaak is hun enige beloning spot. En toch blijven ze doorgaan.

In dat verband, en voor het geval je het gemist hebt, kijk hoe Dr. Peter McCullog de professionele en persoonlijke vervolging beschrijft die hij heeft ondergaan om de ‘biologische catastrofe’ van de Covid-prik onder de aandacht te brengen:

De onzichtbare oorlog voeren is opstijgen naar een hoger bewustzijnsniveau. Iedereen zou zijn dag kunnen doorbrengen met het negeren van de onrechtvaardigheden die om hen heen plaatsvinden, maar om zich actief uit te spreken wanneer niemand anders dat doet, eist moed. Het is zoals de grote Mark Twain ooit zei: “Het is merkwaardig dat fysieke moed zo gewoon is in de wereld en morele moed zo zeldzaam.” Er is geen moment in de geschiedenis van de mensheid dat deze bewering meer waar was.

Er is geen gebrek aan historische voorbeelden van regeringen die hun burgers vreselijke dingen aandoen. Van wat ik heb verzameld, lijkt het eerder de regel dan de uitzondering te zijn. Wat vandaag interessant is, is dat de kettingen die op de gevangenen worden geslagen, door de gevangenen zelf worden gekocht en betaald. Ze onderwerpen zich moedwillig aan dienstbaarheid en voelen zich daar trots op. Elke neiging tot vrijheid is uit hun wezen verdreven. Vrij zijn is onveilig zijn, wat een nee nee is.

De vreemdste oorlog begon niet met de oorlog tegen covid. Geïnitieerde strijders zullen je vertellen dat er decennia aan gewerkt is, maar nu staat er meer op het spel. De laatste strijd is aangebroken en in een totale oorlog wint slechts één partij. Natuurlijk kunnen er compromissen en verdragen zijn, maar de verliezer zal jarenlang worden gestraft. Er wordt gezegd dat vijf jaar oorlog sneller verandering teweegbrengt dan vijftig jaar vredestijd. Dat is de reden waarom oorlogsretoriek is toegepast op de griep. Dit is geen pandemie, dit is een agenda.

Gelukkig hebben we nog een kans. Elke dag worden meer en meer mensen wakker met de ongemakkelijke waarheid. De pc-cultuur is zo’n radicale verschuiving van traditionele waarden dat zelfs de meest naïeve normie kan zien dat er iets aan de hand is. Wat mensen nodig hebben, is een volledige herbeoordeling van wat zij als echt beschouwen, maar wat realistischer is, is een zacht duwtje in de richting van de feiten. Iemands illusies in één klap vernietigen is hun psyche uitwissen. Ontwaken is een geleidelijk proces, maar tijd is van essentieel belang.

Persoonlijk vind ik het leuk om onder de radar en schoolmensen te glippen zonder dat ze het weten. Als iemand die is opgeleid in verkoop, ben ik me gaan realiseren dat het gemakkelijker is om iets aan iemand te verkopen als ze al willen kopen wat je verkoopt. Je hebt geen fancy manipulatieve sluitingen nodig als de meid de cheque al uitschrijft. Maar hoe verschuiven we deze tactiek om mensen zover te krijgen dat ze zich zorgen maken over de onzichtbare oorlog die tegen hen wordt gevoerd? Dit is een formidabele taak gebleken.

In sales stel je kwalificerende vragen om te begrijpen waar een klant zich in het koopproces bevindt. Dezelfde strategie kan worden toegepast om de innerlijke lichtstrijder, latent in alle mensen, wakker te maken. Er zijn vijf stadia van rouw die gepaard gaan met ontwaken: ontkenning, woede, onderhandelen, depressie en acceptatie. Begrijpen waar je potentiële oorlogsmaatje zich in dit proces bevindt, zal je enorm helpen. Verspil je beste afsluiters niet aan een kakkerlak die gewoon tegen banden schopt, bewaar het voor een gekwalificeerde kandidaat.

De gevechten waarmee we in onszelf worden geconfronteerd, zijn vaak het moeilijkst te overwinnen. De afgelopen paar jaar hebben een toename laten zien van zelfmoord, depressie, verslaving en dergelijke. Om deze beproevingen te boven te komen, moeten we ons in de realiteit verankeren. We moeten ons verwijderen van het valse verhaal dat de vijand voor ons creëert en in plaats daarvan teruggaan naar de echte wereld. We moeten leren om voor onszelf te denken. We moeten leren voor onszelf op te komen.

De vreemdste oorlog is er een waarin mensen niet eens beseffen dat ze vechten. Het goede nieuws is dat onze troepen die van de vijand ver overtreffen. Konden we ons maar zo organiseren dat we al onze krachten konden inzetten! Als we maar wisten hoe we moesten vechten! Het vermogen zit in je, je hoeft het alleen maar te wekken. We kunnen dit nog steeds winnen, maar eerst moeten we erkennen dat er in de eerste plaats iets te winnen valt. Ieders reis is uniek. Niemands reis is gemakkelijk. Het enige wat je kunt doen is het de moeite waard maken. De manier om dat te doen is door op te komen voor wat juist is.

Neem een standpunt in.