Luister naar dit Artikel

Nieuwe gegevens tonen aan dat de meerderheid van de kindpatiënten in transgenderklinieken ernstig autistisch is, wat ernstige zorgen baart over de veiligheid en effectiviteit van deze klinieken.

Volgens Spectrum News:

“Mensen die zich niet identificeren met het geslacht dat hen bij de geboorte is toegewezen, hebben drie tot zes keer zoveel kans om autistisch te zijn als cisgender-mensen, volgens de grootste studie die tot nu toe het verband heeft onderzocht. Genderdiverse mensen rapporteren ook vaker autismekenmerken en vermoeden dat ze niet-gediagnosticeerd autisme hebben.

Thedailybell.com meldt: midden in een kronkelende verhandeling over de explosie van ‘transgender’-jongeren in het VK, liet The Guardian een klein goudklompje vallen dat de hoofdrol had moeten spelen:

“In het Cass-rapport stond dat ongeveer een derde van de kinderen en jongeren die naar de Tavistock werden verwezen, autisme of andere vormen van neurodiversiteit had.”

(Tavistock was een door de Britse overheid gerunde kliniek voor ‘bevestigende zorg’ die zo roekeloos was in haar praktijken van het transponeren van kinderen dat ze gedwongen werd te sluiten na een onafhankelijke audit van haar activiteiten, waaronder een 20-voudige toename van het aantal verwijzingen van ‘transgenders’. jeugd” in een periode van tien jaar.)

Psychologisch klinisch werk heeft aangetoond dat “personen met ASS [autismespectrumstoornis] vatbaarder kunnen zijn voor suggestieve en vragende ondervragingsstijlen dan hun typische tegenhangers… en naleving bij typische individuen.”

Hierdoor staan ze meer open voor manipulatie door actoren met een agenda, zoals transgender jongerenbegeleiders.

Het is gemakkelijker om ze te overtuigen van hun eerder onontdekte transheid.

Volgens Dr. David Bell, voormalig adviseur psychiater bij de Tavistock NHS Foundation Trust, “hebben sommige kinderen het dubbele probleem dat ze met de verkeerde behandeling moeten leven en dat de oorspronkelijke problemen niet worden aangepakt – met complexe problemen zoals trauma, depressie, grote gevallen van autisme.”

Stel je voor dat je kind emotioneel in de problemen zit. U, de ouder, weet natuurlijk niet hoe u het probleem moet oplossen en brengt ze voor hulp naar een vertrouwde zorgverlener.

Dan, in plaats van zijn autisme te diagnosticeren en te behandelen, raadt uw arts in plaats daarvan chemische castratie en een nieuwe set prothetische borstimplantaten aan. Je kind was voorheen geen transgender – noch fysiek noch mentaal – maar dat is hij nu zeker! De kers op de taart is dat je tienduizenden dollars kwijt bent die je had kunnen gebruiken om het leven van je kind daadwerkelijk te verbeteren.

Het ziekenhuis en de dokter daarentegen zijn tienduizenden dollars rijker en hebben er zojuist een terugkerende klant bij gekregen. Volgens onderzoek gepubliceerd in The Journal of Sexual Medicine hebben ‘transgender’-patiënten die ‘bevestigende zorg’ ondergaan allerlei soorten fysieke en psychologische ‘nazorg’ nodig, die mogelijk tientallen jaren duurt:

“De meest genoemde nazorgbehoefte was (aanvullende) hulp bij chirurgisch herstel (47%), gevolgd door consulten bij een GGZ-professional (36%) en fysiotherapie voor de bekkenbodem (20%).”

Het blijkt dat het verwijderen van de geslachtsorganen, het uithakken van een vleeskanaal in de lies en het een “vagina” noemen geen in-en-uit procedure is.

Nu strompelt je kind niet alleen door de toch al moeilijke periode van de adolescentie als een niet-gediagnosticeerde autist, hij heeft ook een nieuw geval van genderdysforie; hij is voor het leven gesteriliseerd met dank aan de Britse regering; hij is constant in en uit het ziekenhuis voor bevestigende “nazorg” om te proberen de rotzooi op te ruimen die de chirurgen hebben achtergelaten!

Dan, wanneer hij zelfmoord pleegt, vanwege de toegenomen druk van hernieuwde genderdysforie en autisme en verpletterende existentiële pijn, geven de media de schuld aan systemische transfobie voor de zelfmoord, niet aan het medische systeem dat hem mishandelde!

Dat is liberaal en liefdevol!