De fascistische fantasie van Europees links

1
Luister naar dit Artikel

Frankrijk, Zweden, Italië, Finland en nu Spanje. De ondergang van links in West-Europa gaat gestaag door en toch is hun enige oplossing om fascisten in hun eigen schijnwereld op te zwepen.


Steun World Unity: alleen via uw maandelijks of eenmalige gift kunnen we de website draaiende houden en de leugens aanpakken. Deze steun is keihard nodig in deze zware economische tijden. Klik hier om te Doneren


Negen maanden nadat Giorgia Meloni tot premier werd gekozen – denk aan de hysterische waarschuwingen dat ze Mussolini op hakken was – is de enige verschrikking die links in Italië heeft meegemaakt, het uitroeien ervan in  verkiezingen. Bij de lokale verkiezingen van afgelopen weekend behaalde Meloni’s conservatieve partij Broeders van Italië de overwinning in veel steden die eens onwankelbaar socialistisch waren. Zoals een jubelende Meloni kraaide: ‘Bolwerken van links bestaan niet meer.’

Terwijl Italianen Meloni steunden, lieten Spaanse kiezers bij hun lokale en religieuze verkiezingen zien wat ze van de regerende Socialistische Arbeiderspartij vonden. Niet veel. De grote winnaars waren de Popular-partij en Vox, wat een verwarde premier Pedro Sánchez ertoe aanzette om vervroegde algemene verkiezingen uit te schrijven. Volgens El Pais heeft zijn socialistische partij ‘een mirakel nodig om de conservatieve golf die al door verschillende Europese landen raast tot staan te brengen’.

Vox werd in het verleden vergeleken met de nazipartij, hoewel links tegenwoordig Hitler en Mussolini op elke straathoek ziet. Het in twijfel trekken van de wijsheid van massa-immigratie is een korte ganzenstap verwijderd van het fascisme, net als het opkomen voor de traditionele gezinsstructuur of simpelweg zwaaien met de vlag van je land.

Toen Meloni in september tot premier van Italië werd gekozen, viel het nieuws niet in goede aarde bij haar Franse tegenhanger. Je zou verwachten dat Elisabeth Borne – een socialiste door te fokken voordat ze naar Macron’s centristische partij sprong – de eerste aan de telefoon zou zijn om Girl Power te vieren. In plaats daarvan gaf Borne een masterclass in pompeusheid, waarin zij verklaarde dat Meloni zich beter aan de Europese ‘waarden’ kon houden, of anders.

Borne zat zondag weer op haar hoge paard en gebruikte een interview om de Nationale Rally van Marine Le Pen te omschrijven als de ‘erfgenaam van Pétain’, en waarschuwde voor elke ‘normalisering’ van de partij.

Borne’s verwijzing naar de Vichy-regering in oorlogstijd van maarschalk Philippe Pétain heeft de partij van Le Pen woedend gemaakt en zelfs Emmanuel Macron geïrriteerd. Tijdens een ministerraad op dinsdag berispte de president zijn premier door te zeggen:
“Je zult niet in staat zijn om miljoenen Fransen die voor extreemrechts hebben gestemd te laten geloven dat ze fascisten zijn. De strijd tegen extreemrechts omvat niet langer morele argumenten.”
Macron heeft gelijk. Als Borne, de dochter van een overlevende van de holocaust, haar opmerkingen drie decennia eerder had gemaakt, zou ze op steviger grond hebben gestaan. Toen de vader van Le Pen, Jean-Marie, in 1972 het Front National oprichtte, bevonden zich daar enkele zeer onaangename personen in, waaronder de vice-president, die diende in de Milice, de paramilitaire vleugel van Vichy, en de penningmeester, die vocht voor de Franse Karel de Grote-divisie in de Waffen-SS.

Aan de andere kant bevatte de socialistische partij van de jaren zeventig ook enkele dubieuze figuren, zoals haar leider, François Mitterrand. Hij werkte voor het Vichy-regime in de eerste jaren van de oorlog en tijdens zijn 14 jaar als president weigerde hij standvastig zijn excuses aan te bieden voor de medeplichtigheid van Frankrijk aan de deportatie van 74.100 Joden naar concentratiekampen. De politiechef van Vichy die de deportatie organiseerde, Rene Bousquet, was na de oorlog een vriend van Mitterrand.

De Vichy-periode was een complexe periode voor de Republiek. Zoals Julian Jackson schreef in Frankrijk: The Dark Years 1940-1944: ‘De collaborerende wereld was niet homogeen – er waren pacifisten en fascisten, socialisten en katholieken… collaborerende politiek was een addersnest van haat.’

Meer ter zake, die periode ligt in het verleden en kan het beste met rust worden gelaten door politici van de 21e eeuw. Hetzelfde geldt voor Italië; het is het heden dat ertoe doet en Meloni’s populariteit vertelt zijn eigen verhaal. Dat geldt ook voor Le Pen’s, wiens partij algemeen wordt erkend als de beste die uit de saga van pensioenhervormingen is gekomen. Recente opiniepeilingen geven aan dat ze ongekende goedkeuring geniet bij de kiezers.

De National Rally profiteert ook van de ongebreidelde wetteloosheid die Frankrijk overspoelt en het ontbreken van een coherente overheidsstrategie om de groeiende immigratiecrisis aan te pakken.

Deze kwesties verklaren de recente successen van sociaal conservatieve partijen in het grootste deel van continentaal Europa. Maar in werkelijkheid heeft hun populariteit evenveel te maken met de afwijzing door de kiezers van radicaal progressivisme, het agressieve en verdeeldheid zaaiende dogma dat links deze eeuw zo heeft bedwelmd.

Politici zoals Elisabeth Borne moeten ophouden met woorden te verspillen aan het demoniseren van de oppositie en hun energie richten op hoe ze links kunnen normaliseren.

Te veel Europese linksen hebben hun traditionele bases de rug toegekeerd. Ze hebben studenten uit de middenklasse en stedelijke elites het hof gemaakt, toegevend aan hun esoterische obsessies voor sociale rechtvaardigheid, terwijl ze de spot drijven met het respect van de arbeidersklasse voor geloof, vlag en familie. Ze lijken zich ook niet echt druk te maken over de crises in de gezondheidszorg, het onderwijs en de sociale huisvesting.

Daarom is Meloni premier en heeft de Nationale Rally van Marine Le Pen 88 parlementsleden in de Nationale Assemblee; niet omdat ze fascisten zijn, maar omdat ze links hebben vervangen.

Bronnen: The Spectator

Share.

In tegenstelling tot de reguliere media hebben wij geen inkomsten uit advertenties en ook ontvangen wij geen subsidies van de overheid. Om te bestaan zijn wij volledig afhankelijk van de donaties van onze lezers!

Een gulle donatie verzekert dat we ook in 2024 iedereen van het echte nieuws kunnen blijven voorzien!


<< Klik hier om te doneren >>

 

Misschien later