Luister naar dit Artikel

Op 17 maart 2020 publiceerde een groep van verschillende vooraanstaande virologen een paper over de “proximale oorsprong” van Covid-19. “Onze analyses tonen duidelijk aan dat SARS-CoV-2 geen laboratoriumconstructie of doelbewust gemanipuleerd virus is”, trompetterde het. De hoofdredacteur van Nature Medicine retweette het trots: “Laten we complottheorieën over de oorsprong van #SARSCoV2 laten rusten en helpen de verspreiding van verkeerde informatie te stoppen.” Zei de paper verder: “We geloven niet dat enig scenario op laboratoriumbasis aannemelijk is.”

Een van de wetenschappers, Kristian Andersen, stuurde die ochtend een e-mail naar Dr. Anthony Fauci om hem te waarschuwen voor de publicatie van de paper. Fauci antwoordde Andersen diezelfde dag nog: ‘Bedankt voor je briefje. Mooi werk op papier.’ Hij had een vroege versie ervan geprezen als ‘zeer doordachte samenvatting en analyse’.

Bijna tegelijkertijd stuurde Peter Daszak, het hoofd van EcoHealth Alliance, de uitsnijder waarmee het Amerikaanse National Institute of Allergy and Infectious Diseases onderzoek naar coronavirussen in Wuhan financierde, een e-mail naar viroloog Ralph Baric van de Universiteit van North Carolina-Chapel Hill om hem te informeren dat een onderzoekscommissie geen theorie over een laboratoriumoorsprong zou onderzoeken.

Nu vertelt Fauci aan de New York Times dat hij niet zeker weet of hij de paper ooit heeft gelezen.

Onmiddellijk werd de paper met de “proximale oorsprong” gebruikt om het debat te stoppen. ABC: “Sorry, complottheoretici. Onderzoek concludeert dat COVID-19 geen laboratoriumconstructie is.” Vice News: “Het nieuwe coronavirus is voor eens en voor altijd niet gemaakt in een laboratorium.”

Uit gelekte berichten blijkt nu dat de paper van de “proximale oorsprong” zelf het product was van zoiets als een samenzwering en bedoeld was om het publiek te misleiden over de oorsprong van Covid. FOIA-verzoeken van hun e-mails en chatberichten laten zien dat alle auteurs van het artikel precies de tegenovergestelde mening gaven over de conclusies in het artikel. “60-40 lab,” zei Dr. Edward Holmes. “Ik kan echt geen plausibel natuurlijk scenario bedenken”, schreef Robert Garry.

“In het lab zou het gemakkelijk zijn”, vermoedde ook Garry in februari. “Het is niet gek om te suggereren dat dit had kunnen gebeuren, gezien de winst van functieonderzoek waarvan we weten dat het gebeurt.” Andersen: “De ontsnappingsversie hiervan is zo verdomd waarschijnlijk omdat ze dit werk al deden.”

Nadat Fauci te horen kreeg dat zijn bureau onderzoek naar het coronavirus had gefinancierd, kreeg hij bericht van andere wetenschappers dat het onderzoek was uitgevoerd volgens lage veiligheidsnormen – een ‘Wilde Westen’, aldus een wetenschapper. Andersen deelde dezelfde beoordeling van het Wuhan-laboratorium in een andere e-mail: “Ik ben helemaal voor functieonderzoek, maar om het te doen op BSL [bioveiligheidsniveau] drie is gek.”

Een deelnemer aan een conferentiegesprek schetste het motief voor een doofpotaffaire. Meer praten over de theorie van het laboratoriumlek zou “de wetenschap in het algemeen en de wetenschap in China in het bijzonder onnodig schade berokkenen”. Dit weerspiegelde de zorgen die het hoofd van de National Institutes of Health, Dr. Francis Collins, al in februari had geuit. Hij wilde experts bijeenroepen over de kwestie van de oorsprong van het laboratorium, “anders zullen de stemmen van samenzwering snel overheersen, wat grote potentiële schade toebrengt aan de wetenschap en de internationale harmonie.”

“De waarheid zal nooit naar buiten komen (als ontsnapping de waarheid is)”, adviseerde een van de auteurs van het artikel, Andrew Rambaut.

Wat was de schade voor de wetenschap? Als het werk van onderzoekers de dood van miljoenen mensen wereldwijd had veroorzaakt, zou het de reputatie van wetenschappers hebben vernietigd en zou het subsidiegeld dat werd gecontroleerd door Francis Collins van NIH en Anthony Fauci van NIAID meer onder de loep worden genomen. Het kan ook verklaren waarom Kristian Andersen van toon was veranderd. Helemaal aan het begin van de pandemie vroeg hij zich openlijk af of een laboratoriumoorsprong mogelijk was. Hij verschoof naar de meest vocale tegen.

Het blijkt dat terwijl hij Fauci’s begeleiding en advies opvolgde bij het opstellen van het artikel over de “proximale oorsprong”, hij een onderzoeksvoorstel van $ 8,9 miljoen op Fauci’s bureau had liggen wachten op goedkeuring. Vier dagen nadat het artikel was gepubliceerd, was de subsidie ​​van Andersen rond. Een afspraak met de schenker heeft een wonderbaarlijk effect van concentratie van de geest.

Het is moeilijk om de ernst van de fraude op het werk te overschatten. Het artikel over de “proximale oorsprong” werd duizenden keren geciteerd en vormde jarenlang de berichtgeving over de pandemie. Om er maar een voorproefje van te krijgen, schept Andersen op over het manipuleren van de berichtgeving in de New York Times door wetenschapsverslaggever Donald McNeil Jr., die open stond voor een laboratoriumlekhypothese. The Times ontsloeg McNeil uiteindelijk om niet-gerelateerde redenen, en de Covid-beat ging over op een verslaggever die het laboratoriumlek afwees als niets meer dan een racistische theorie.

In naam van het bestrijden van desinformatie werkten Amerika’s vooraanstaande wetenschappers samen met Amerika’s leidende volksgezondheidsautoriteiten om zelf desinformatie te creëren – wat toevallig in het belang was van de financiering van hun projecten en agentschappen. Door te proberen de wetenschap te redden van publieke controle, hebben ze permanent de reputatie van de Amerikaanse instellingen voor volksgezondheid beschadigd en levendig aangetoond met welk gemak de wetenschappelijke onderneming zelf kan worden gecorrumpeerd door politiek en omkoopbaarheid. Als het laboratoriumlek de ware oorsprong is van de Covid-19-pandemie, die steeds waarschijnlijker lijkt, maakten de Amerikaanse regering en haar leidende geesten deel uit van de doofpotoperatie, die niet alleen de wetenschappelijke gemeenschap, maar ook de Chinese Communistische Partij spaarde .

De wetenschappelijke gemeenschap zou de auteurs van het artikel moeten verwerpen. Geen van hen zou ooit nog een cent overheidsgeld voor onderzoek mogen ontvangen. Hun fraude zou als een wolk moeten hangen boven alles wat ze proberen te publiceren. Een zichzelf respecterende natie zou zowel Fauci als Collins straffen voor het schenden van het publieke vertrouwen in een zo ernstige zaak. Hun lot zou als een waarschuwend verhaal moeten gelden voor elke aspirant-wetenschapper, en het oordeel van de geschiedenis zou hen net zo synoniem moeten maken met wetenschappelijk wangedrag als Benedict Arnold met verraad. We dringen er bij de toekomstige Republikeinse kandidaat op aan om hier een campagnekwestie van te maken – zelfs als de tegenpartij en de Amerikaanse pers liever hun dagen besteden aan TikTok, nog iets dat in een Chinees laboratorium is verzonnen.

Bronnen: National Review