Zullen de gevreesde digitale valuta’s van de centrale banken (CBDC’s) iets worden? Zullen ze net zo verschrikkelijk zijn als de heersende parasietenklasse van plan is? Zullen ze in staat zijn om onze naleving af te dwingen van welke regel ze ook willen opleggen, en ons te onderdrukken onder een draconisch systeem van willekeurige beperkingen en verboden? Spoiler alert: dat zullen ze niet doen.

De afgelopen maanden werd ik in een aantal podcast-interviews gevraagd naar CBDC’s. De vragen weerspiegelen over het algemeen het ongemak en de angst over het vooruitzicht dat we in een totalitaire dystopie terechtkomen. Met de CBDC’s zouden de bankiers vermoedelijk de mogelijkheid hebben om elke aankoop die we doen te ‘zien’ en onze toegang tot geld te regelen via een vergunningensysteem waarmee ze al onze transactiekeuzes in realtime op microniveau kunnen beheren. Dit is wat ze bedoelen als ze zeggen: “programmeerbare” CBDC’s.

Het plan is veel te ambitieus

Maar programmeerbare CBDC’s zullen om een aantal redenen vrijwel zeker falen. Ten eerste zal de ontwikkeling van een levensvatbaar systeem voor het beheer van de rekeningen van mensen met alle vergunningsregels, quota’s, beperkingen en uitdagingen/beroepen een veel te ambitieus project blijken, om nog maar te zwijgen over het beheren en veilig houden van de evolutie ervan. Hoewel dergelijke systemen conceptueel mogelijk zijn, zullen ze naar alle waarschijnlijkheid ontaarden in een onbeheersbaar moeras.

Ik heb onlangs geschreven over de niet-triviale uitdagingen van het ontwikkelen en onderhouden van goed functionerende systemen, die ook verband houden met de CBDC-architectuur (zie “West’s terminaltechnologieprobleem“). Ten tweede: als je de mensen een ruilsysteem oplegt dat te ingewikkeld en te restrictief is, zullen ze op natuurlijke wijze grijze en zwarte markten creëren en zich ertoe aangetrokken voelen.

Deze hebben de neiging zich zeer snel te ontwikkelen en bieden vrijwel alle goederen en diensten aan die voldoen aan de behoeften van mensen, waaraan op de door de staat gesanctioneerde markten niet wordt voldaan. Zwarte markten worden dan onweerstaanbaar aantrekkelijk, omdat ze zullen functioneren als echte vrije en concurrerende marktplaatsen, niet gehinderd door bureaucratische rompslomp van overheden. Ze zullen aantrekkelijk zijn voor consumenten en winstgevend voor ondernemers.

Zwarte markten betalen geen belasting

Het derde probleem is dat de autoriteiten niet in staat zullen zijn belastingen te heffen op transacties op de zwarte markt, waardoor de begrotingspositie van de overheid van zeer slecht naar veel, veel slechter zal gaan. Als mensen eenmaal gewend raken aan of zelfs afhankelijk zijn van de zwarte markt, worden ze heel moeilijk te ontwortelen. Handhaving werkt wellicht slechts marginaal, maar zal de uitkomst niet veranderen.

Het vermogen van de autoriteiten om een lastig, restrictief systeem af te dwingen zal gemakkelijk overweldigd worden door de existentiële behoefte van de bevolking om alledaagse goederen en diensten uit te wisselen die zij nodig hebben. Tegenwoordig is bijna de helft van de Venezolaanse economie afhankelijk van de zwarte markten. In Argentinië zijn zij goed voor ongeveer 35% van het bbp, en dat is niet omdat de autoriteiten in die landen dat zo wilden: ze zijn eenvoudigweg niet bij machte om dit tegen te houden.

Zelfs in de ontwikkelde wereld is er een grens aan wat de bevolking zal verdragen, zoals we hebben gezien bij de Trucker Protesten in Canada en de Blade Runners die het surveillancesysteem van de staat ontmantelen, omdat het niet voldoet aan de normen van de volksgemeenschap:

Tenzij de regeringen en monetaire autoriteiten hun plannen feilloos kunnen uitvoeren en de mensen een bruikbaar, goed functionerend monetair systeem kunnen bieden, zullen ze zeker hun ‘gevaarlijk smalle kans’ missen om programmeerbare CBDC’s af te dwingen.

Het mislukken van het Nigeriaanse CBDC-proefprogramma

Dit is in feite wat er gebeurde in Nigeria, ‘s werelds eerste CBDC-proeftuin: het eindigde in een enorme mislukking. In oktober 2021 werd een publiek referendum gehouden over de introductie van een CBDC ter vervanging van contant geld. Ondanks dat 99,5% van de Nigerianen tegen de CBDC stemde, vaardigde de toenmalige president van Nigeria, Muhammadu Buhari, op 25 oktober 2022 een decreet uit dat het CBDC-project hoe dan ook zou doorgaan.

Afgelopen december besloot de regering contant geld helemaal te elimineren. De implementatie van Nigeria’s CBDC, de eNaira, was buitengewoon belangrijk: het was bedoeld als een toonbeeld van succes dat in alle landen zou worden herhaald. Het project werd daarom met het beste advies geholpen door buitenlandse experts van het Internationale Monetaire Fonds (IMF), het World Economic Forum (WEF) en het Bureau of Industry and Security.

De munt zelf zou gebaseerd zijn op de Hyperledger Fabric, ‘een platform voor gedistribueerde grootboekoplossingen, ondersteund door een modulaire architectuur die een hoge mate van vertrouwelijkheid, veerkracht, flexibiliteit en schaalbaarheid biedt’, in staat om tegemoet te komen aan de complexiteit die in een economisch ecosysteem bestaat. . Dat soort taal zal het zelfvertrouwen van iedereen vergroten! De Hyperledger Foundation beschikt zelfs over het Green Bonds-project van de Bank of International Settlements als een van de gebruiksscenario’s!

De Nigeriaanse centrale bank waagt de sprong

De gouverneur van de Centrale Bank van Nigeria (CBN), Godwin Emfiele, kondigde aan dat Nigeria eind januari 2023 volledig zou overstappen van fysiek contant geld (naira) naar eNaira, de CBDC van het land. Deze deadline werd vervolgens verlengd tot 10 februari. De inwoners van Nigeria moesten al hun contante bezittingen overdragen aan de CBN, die ze zou omzetten in individuele eNaira-saldi.

Toen 10 februari aanbrak, had ongeveer 80% van de mensen nog steeds geen CBN-bankrekeningen, hadden ze nu waardeloze bankbiljetten in hun bezit en waren ze niet in staat om in de basisbehoeften van het leven te voorzien. Al snel gingen veel kleine bedrijven die afhankelijk waren van contante betalingen hun deuren sluiten omdat hun klanten geen contant geld meer hadden en geen geld meer hadden om hun aankopen te betalen.

Op 16 februari braken gewelddadige rellen uit en sommige deelstaatregeringen spanden rechtszaken aan tegen de centrale bank, waarbij ze eisten dat de bank het volk de keuze zou geven om de nieuwe CBDC en de oude niara-bankbiljetten te gebruiken. Hier is hoe de Poolse journalist Jan Fijorr de manier beschreef waarop het Nigeriaanse volk zich probeerde aan te passen aan de nieuwe situatie, een alternatieve munteenheid adopteerde (luciferstokjes in dit geval) en zwarte markten begon te vormen:
“Als reactie op de weigering om hun oude contant geld, dat eind januari ongeldig werd verklaard, te accepteren, namen mensen zonder bankrekening, legaal contant geld of enig spaargeld hun toevlucht tot traditionele methoden: ruilhandel en handelskredieten. Luciferhouders ruilden ze in voor yams bij boeren. Zeepproducenten geruild voor brandstof, en eigenaren van kleine bedrijven verstrekten langere kredietvoorwaarden aan hun aannemers. Leraren en schoonmakers van lokale scholen zochten hulp, voornamelijk voedsel, bij de families van hun studenten.’

Gevolgen van falen…

De Nigeriaanse presidentsverkiezingen stonden gepland voor 24 februari en natuurlijk werd Muhammadu Buhari uit zijn ambt gezet. De nieuwe president, Bola Ahmed Tinubu, herstelde de geldigheid van de oude munt bij zijn inauguratie (op 29 mei), en op 10 juni werd de CBN-gouverneur Emfiele gearresteerd. Het onverstandige experiment van de regering duurde slechts 108 dagen voordat het instortte.

Natuurlijk zullen de adviseurs van het IMF en het WEF hun ‘geleerde lessen’ meenemen en het opnieuw proberen in een ander land, maar ze zullen vrijwel zeker opnieuw falen. Daarbij zal hun staat van dienst op het gebied van mislukkingen hun vertrouwen wegnemen en zullen ze het steeds moeilijker vinden om centrale bankiers en regeringsleiders te vinden die bereid zijn politieke zelfmoord te riskeren, zoals de ex-president van Nigeria, Buhari, of een gevangenisstraf zoals de ex-president van Nigeria. -gouverneur van de centrale bank Emfiele.

Toegegeven, het huidige monetaire systeem is niet meer van deze tijd en zal vervangen moeten worden. De ambities van de centrale bankiers om een vorm van digitale dystopie te creëren en totale controle over de samenleving te verwerven, blijken echter nu al waanvoorstellingen te zijn die in de echte wereld niet duurzaam kunnen en zullen zijn. Een nieuw monetair systeem zal gebaseerd moeten zijn op eerlijk en gezond geld.

Bronnen: alexkrainer.substack.com