Een van de meest trieste dingen aan de aanhoudende klimaathoax is hoe het de mentale gezondheid van burgers, met name kinderen, beïnvloedt. Na tientallen jaren van doemvoorspellingen komen veel mensen tot de conclusie dat de wereld beter af zou zijn met minder uitstoters van koolstofdioxide, een van de broeikasgassen waarvan alarmisten beweren dat het de wereld abnormaal opwarmt.

“Klimaatbewuste” therapeuten

Gelukkig voor ons is er een nieuwe tak van psychotherapie ontstaan ​​om ons te helpen omgaan met de uitzichtloosheid van deze “klimaatangst”. Er wordt een netwerk van “klimaatbewuste” therapeuten opgericht in de VS, het VK en Canada om mensen te helpen omgaan met de mentale gezondheidseffecten van klimaatverandering.

Deze “klimaatbewuste” therapeuten zijn “professioneel opgeleide psychotherapeuten die erkennen dat de klimaatcrisis zowel een wereldwijde bedreiging vormt voor al het leven op aarde als een diep persoonlijke bedreiging voor het mentale en fysieke welzijn — het gevoel van veiligheid, betekenis en doel — van elk individu, elke familie en elke gemeenschap op de planeet,” aldus de Climate Psychology Alliance.

Hun doel is om “… unieke psychotherapeutische vaardigheden te gebruiken om de meervoudige, toenemende mentale gezondheidscrises aan te pakken die voortkomen uit de toenemende instabiliteit van ons planetaire systeem.”

Jongeren kwetsbaar voor “klimaatangst”

“Er is een gevoel van intergenerationele onrechtvaardigheid,” zei psychiater Lise Van Susteren uit Washington, D.C. “Veel jongeren voelen zich ongeldig verklaard, verraden en verlaten.”

Deze gevoelens van verraad en verlatenheid doen zich voor ondanks het feit dat mensen tegenwoordig veel minder snel sterven aan weergerelateerde verschijnselen dan ooit tevoren in de geregistreerde geschiedenis.

Jongeren zijn bijzonder kwetsbaar voor deze “klimaatangst.” Vanaf hun vroegste jeugd worden ze geïndoctrineerd in klimaatpropaganda en wordt hen geleerd dat als ze niet stoppen met het gebruik van fossiele brandstoffen, hun toekomst in gevaar is.

Uit een onderzoek van The Lancet uit 2021 bleek dat onder 16- tot 25-jarigen in 10 landen — Australië, Brazilië, Finland, Frankrijk, India, Nigeria, de Filipijnen, Portugal, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten — “59% zich erg of extreem zorgen maakte en 84% zich ten minste matig zorgen maakte” over klimaatverandering. Respondenten gaven aan zich “verdrietig, angstig, boos, machteloos, hulpeloos en schuldig” te voelen.

Sommigen vergelijken de manier waarop de media klimaatverandering afschilderen en de voortekenen van onheil die ermee gepaard gaan met een vorm van kindermishandeling.

“Het is zeker beledigend om kinderen te vertellen dat ze geen toekomst hebben”, vertelde Linnea Lueken van het Heartland Institute aan Just the News.

Media sturen het verhaal

De media, met hun 24-uurs, bevooroordeelde berichtgeving, drijven de klimaatangst bij jongeren aan. “Nog maar 50 jaar geleden wist je niet wat het weer vandaag was in Thailand. Je wist niet of er een tyfoon was die India trof,” legde Lueken uit.

Dat gevoel van hopeloosheid dat de jeugd van vandaag doordringt, is heel gewoon. De Zweedse Greta Thunberg is het beste voorbeeld.

“Ik denk dat dit de eerste generatie is die hun hele leven te horen heeft gekregen dat de planeet op een bepaald punt in hun leven op het punt staat te vergaan, dat de beschaving zal instorten en dat de voedselvoorziening zal worden vernietigd,” vertelde geoloog Dr. Matt Wielicki aan Just the News. “We hebben hun gevoel voor de toekomst echt gemanipuleerd, en dat is jammer, want het neemt echt hun hoop en ambitie weg.”

De media en ambitieuze klimaatfanatici voeden de waanzin alleen maar. Ze negeren nieuws of informatie die in strijd is met het verhaal van de klimaatnoodtoestand.

Toch heerst er onder heldere denkers het gevoel dat veel van wat de media en klimaatfanaten verkopen onzin is. Klimaatfanaten waren geërgerd toen de Democratische presidentskandidaat Kamala Harris klimaatverandering nauwelijks ter sprake bracht in haar acceptatietoespraak op de Democratische Nationale Conventie op donderdag. Politici als Harris (of in ieder geval haar begeleiders) weten dat het onderwerp geen weerklank vindt bij kiezers.

Als klimaatverandering zo’n existentiële bedreiging is, zou het dan niet meer tijd moeten krijgen?

Toch is de paniek onder sommige jongeren reëel. Ondanks alle bewijzen van het tegendeel, hebben de jongeren van vandaag het gevoel dat hun toekomst er somber uitziet en vol zit met natuurrampen.

Bronnen: New American