Ze worden nooit ziek, ze weten niets over kanker: Leven Tot wel 120 jaar, Check hun geheimen uit!

0
Luister naar dit Artikel

Hun levensstandaard is totaal verschillend van de onze, en de gezonde manier van dat soort van leven moet een voorbeeld voor ons zijn.


Steun World Unity: alleen via uw maandelijks of eenmalige gift kunnen we de website draaiende houden en de leugens aanpakken. Deze steun is keihard nodig in deze zware economische tijden. Klik hier om te Doneren


Hunza mensen zijn mensen die een bad nemen in koud water, en ze kunnen baby’s baren tot wel 65 jarige leeftijd, wat voor ons ondenkbaar is.

In de zomer eten ze alleen maar rauw voedsel en in de winter gebruiken ze droog fruit, vooral abrikozen, ontkiemde zaden en kaas van schapen.

“Honger lente” wordt de periode genoemd waarin ze vasten, dan eten ze niets behalve het drinken van schoon water.

2 tot 4 maanden drinken ze dat water en verbruiken de abrikoos zaden.

Een van de Hunza mensen, wereldwijd bekend als Said Abdul Mobudu, bracht de werknemers voor de immigratie diensten totaal in de war, toen hij zijn paspoort liet zien waarop stond dat hij 160 jaar oud is.

Ze geloofden hem niet totdat ze controleerden of de man echt 160 jaar geleden is geboren en dat in zijn dorp al de mensen een zeer lange levensduur hebben.

We kunnen iets leren van hen, toch?

Hieronder volgt een video met meer achtergrond informatie over het Hunza volk en hun origine:

Bedankt voor de tijd die je neemt om dit artikel te lezen. Als je deze informatie nuttig vond, deel het dan met je vrienden en familie. Uw steun in ons streven van het delen van gratis informatie zou zeer gewaardeerd worden.

Share.

Comments are closed.

In tegenstelling tot de reguliere media hebben wij geen inkomsten uit advertenties en ook ontvangen wij geen subsidies van de overheid. Om te bestaan zijn wij volledig afhankelijk van de donaties van onze lezers!

Een gulle donatie verzekert dat we ook in 2024 iedereen van het echte nieuws kunnen blijven voorzien!


<< Klik hier om te doneren >>

 

Misschien later