Voordat Columbus Amerika ontdekte werd het geloof in een continent ten westen van de Atlantische Oceaan gezien als de droom van iemand met waanbeelden.

In onze hedendaagse wereld is het geloof in het bestaan van een ondergrondse wereld, in het binnenste van de Aarde, even vreemd als het Amerikaanse continent voordat Columbus er voet aan wal zette. Er is geen reden waarom deze wereld niet ontdekt zou mogen of kunnen worden.

Arnoldo de Azevedo schrijft in Physical Geography als volgt over de mysterieuze wereld onder onze voeten waar wetenschappers niets over weten en enkel theorieën en hypothesen over opstellen om hun onwetendheid te verbergen: “Onder onze voeten bevindt zich een immens gebied met een radius van zo’n 6.290 kilometer wat geheel onontdekt is en wat de inbeelding en de deskundigheid van wetenschappers ver te boven gaat.

Wetenschappers zijn tot nu toe slechts enkele kilometers in de Aarde doorgedrongen en hebben geen idee wat zich dieper in de Aarde bevindt. De meeste geaccepteerde theorieën over het binnenste van de Aarde ontberen een wetenschappelijke basis en lijken voort te komen uit de oude ideeën over het hellevuur, wat erg lijkt op het geloof van wetenschappers dat de kern van de Aarde een massa van vuur en gesmolten metaal is.

Het totale aardoppervlak bedraagt zo’n 315 miljoen vierkante kilometer en onze planeet weegt naar schatting zo’n zes triljard ton. Wanneer de Aarde een solide bol zou zijn, zou haar gewicht nog vele malen groter moeten zijn. De Aarde moet dus van binnen hol zijn.

Fysieke polen bestaan niet

De eerste persoon om de theorie van de holle Aarde te presenteren was de Amerikaanse denker William Reed, auteur van het boek Phantom of the Poles wat werd gepubliceerd in 1906. Dit boek draagt het eerste bewijs aan, alsmede verslagen van ontdekkingsreizigers, ter ondersteuning van de holle Aarde met openingen bij de polen. Reed schat dat de aardkorst zo’n 1.280 kilometer dik is en dat de holle ruimte een diameter heeft van 10.240 kilometer.

“De Aarde is hol. De polen, waar zo lang naar gezocht is, bestaan niet. Het zijn openingen bij de noordelijke en zuidelijke uiteinden. In het binnenste bevinden zich enorme continenten, oceanen, bergen en rivieren. Planten en dieren bestaan in deze Nieuwe Wereld alsmede mogelijk ook beschavingen die onbekend zijn voor de bewoners van het aardoppervlak,” aldus Reed. De denker wees ook op het feit dat de Aarde geen perfecte bol is maar afvlakt bij de polen. De geografische noord- en zuidpool zijn hypothetisch omdat ze niet werkelijk bestaan maar openingen zijn naar de holle Aarde.

De polen kunnen derhalve niet ontdekt worden omdat de Aarde bij de ingang van de polen hol is. Toen ontdekkingsreizigers dachten de polen te hebben bereikt werden ze op hoge breedtegraden misleid omdat hun kompas niet langer de juiste richting aangaf.

Zo rond 70 tot 75 graden noorder- en zuiderbreedte begint de Aarde naar binnen te buigen. De polen vormen simpelweg de buitenste rand van een magnetische cirkel rond de openingen naar de holle Aarde.

De magnetische noordpool, zo is recentelijk aangetoond door Russische wetenschappers, is een strook van 1.600 kilometer lang. Het is echter geen rechte lijn maar een cirkel die de rand van de opening naar de holle Aarde weergeeft. Wanneer een ontdekkingsreiziger de magnetische pool heeft bereikt wijst de magnetische naald van het kompas niet langer horizontaal maar verticaal. De ontdekkingsreizigers dachten derhalve dat ze het magnetische noorden of zuiden hadden gevonden terwijl ze zich juist bevonden bij de opening naar de holle Aarde.

Vliegende schotels

In maart 1962 verscheen een zeer interessant artikel van Ray Palmer in Flying Saucers. Hij denkt dat vliegende schotels uit het binnenste van de Aarde komen door gebruik te maken van de openingen bij de polen. Het artikel is getiteld The North Pole – Russian Style. Het beschrijft opmerkelijke ontdekkingen die zijn gedaan door Russische wetenschappers. Zij bevestigen de theorie van een holle Aarde met openingen rond de polen.

Wanneer de Aarde van binnen solide zou zijn, met twee polen aan elk uiteinde van haar as als zijnde een magneet, zouden de magnetische polen overeen moeten komen met de geografische polen. Dit is echter niet het geval.

Tot 30 jaar geleden was meer dan de helft van het Noordpool Bassin nog niet ontdekt. De oceaan, de lucht en de ionosfeer bevatten nog vele mysteries. Reed is voorts van mening dat de temperatuur in de Binnenaarde uniform is aan die van het oppervlak. Er heerst een ideaal subtropisch klimaat.

Rond de opening bij de polen bevindt zich nog een ring van ijs, namelijk het Great Massive Fresh Water Ice Pack of de IJsbarrière. Elke winter wordt deze ring van ijs gevormd door zoet water wat uit het binnenste van de Aarde stroomt. De enorme zoet water ijsbergen in het gebied zouden onverklaarbaar zijn wanneer de Aarde een solide bol was.

Exotische flora en fauna

In de ijsbergen worden mammoeten en andere enorme ‘prehistorische’ exotische dieren aangetroffen die in perfecte staat bewaard zijn gebleven. Diverse auteurs zijn van mening dat deze dieren in de Binnenaarde leven en door rivieren zijn meegevoerd naar het aardoppervlak. In Siberië worden aan de waterkant van de Lena botten en slagtanden van miljoenen mammoeten en mastodonten aangetroffen. Mainstream wetenschappers denken dat het gaat om prehistorische overblijfselen en dat mammoeten zo’n 20.000 jaar geleden leefden, maar door een catastrofe zijn uitgestorven.

In Nieuw-Zeeland en Zuid-Amerika worden flora en fauna aangetroffen die afkomstig zijn van het Antarctische continent. Maar hoe kunnen ze daar hebben overleefd als enkel pinguïns daar lijken te gedijen? Logischerwijs lijken al deze soorten afkomstig te zijn van admiraal Byrd’s land of mysteries.

Wanneer je bij de openingen naar de holle Aarde komt werkt je kompas niet langer horizontaal maar verticaal vanwege het feit dat de ware magnetische pool zich in het midden van de curve bevindt die van het aardoppervlak naar de Binnenaarde leidt. Hoe noordelijker je komt, hoe warmer het wordt. Het ijs maakt snel plaats voor open zee en de wind wordt warmer. Sommige ontdekkingsreizigers, zoals bijvoorbeeld Nansen, moesten terugkeren vanwege het stof wat daar opwaait. Waar kan dit stof vandaan komen in het extreme noorden waar alleen ijs en water ‘hoort te zijn’?

Een andere Amerikaanse schrijver over de holle Aarde, Theodore Fitch, vraagt zich in Our Paradise Inside the Earth af waarom we niet over de IJsbarrière kunnen vliegen om zelf te onderzoeken waar de openingen naar de holle Aarde zich bevinden. Admiral Byrd vloog jaren terug over dezelfde barrière en ontdekte een geheel nieuwe wereld en vrijwel niemand schonk er aandacht aan.

Deze Nieuwe Wereld is gemakkelijker te bereiken dan de Maan, is veel belangrijker voor ons, wordt gekenmerkt door een beter klimaat dan aan het aardoppervlak en biedt de ideale omstandigheden voor menselijk leven.

Bron: Infinity.usanethosting.com

Verwant artikel: De geheimen van de holle Aarde (+video)