Uit een enquête blijkt dat de meeste studenten niet weten dat het eten van grote hoeveelheden tonijn hen blootstelt aan neurotoxisch kwik, en dat sommige meer consumeren dan wordt aanbevolen.
Een verrassend aantal studenten die in universitaire eetzalen aten, heeft zichzelf geholpen om porties van tonijn te maken die de aanbevolen hoeveelheden te boven gaan om te voorkomen dat er teveel kwik, een giftig zwaar metaal wordt geconsumeerd.

Onderzoekers van UC Santa Cruz ondervroegen studenten buiten de eetzalen van de universiteit over hun eetgewoonten en kennis van kwikblootstellingsrisico’s, en maten ook de kwikniveaus in haarmonsters van de studenten. Ze ontdekten dat de niveaus van haarkwik nauw samenhingen met hoeveel tonijn de studenten zeiden dat ze aten. En voor sommige studenten waren hun metingen van haarkwik hoger dan wat als een “zorgniveau” wordt beschouwd. Tonijn en andere grote vissen bevatten significante hoeveelheden kwik in zijn meest toxische vorm (methylkwik). In een enquête onder studenten meldde de helft van de tonijneters dat ze drie of meer tonijnmaaltijden per week aten, wat mogelijk de EPA-“referentiedosis” voor kwik overschreed.

“Het betekent niet noodzakelijk dat ze toxische effecten zouden ervaren, maar het is een niveau waarop het wordt aanbevolen om te proberen je kwikblootstelling te verlagen,” zei Myra Finkelstein, adjunct-universitair hoofddocent milieutoxicologie aan UC Santa Cruz. “Onze resultaten kwamen overeen met andere onderzoeken naar kwikwaarden in het haar van mensen die veel vis eten.”

Neurologische effecten

Tonijn en andere grote vissen bevatten aanzienlijke hoeveelheden kwik in de meest toxische vorm (methylkwik) en blootstelling aan hoge concentraties methylkwik kan neurologische schade veroorzaken. Vanwege de effecten op de neurologische ontwikkeling en reproductieve gezondheid, zijn bezorgdheid over blootstelling aan kwik het grootst voor zwangere vrouwen en kinderen. Finkelstein zei dat studenten ook hun blootstelling aan kwik moeten beperken omdat hun zenuwstelsel zich nog steeds ontwikkelt en ze van reproductieve leeftijd zijn.

Ze zei dat de studie werd ingegeven door haar ervaringen met het onderwijzen van studenten over kwik in het milieu en het horen van hoeveel tonijn sommige studenten eten. “Ik ben stomverbaasd toen studenten me vertelden dat ze elke dag tonijn eten,” zei Finkelstein. “Hun gebrek aan kennis over het risico van blootstelling aan kwik is verrassend.”

Afgestudeerde student Yasuhiko Murata leidde de studie en is de eerste auteur van een paper over hun bevindingen, die is geaccepteerd voor publicatie in Environmental Toxicology and Chemistry en is online beschikbaar. In de enquêtes meldde ongeveer een derde van de studenten het wekelijkse tonijnverbruik, en 80 procent van hun tonijnmaaltijden bevond zich op de eetzalen van de campus, waar tonijn regelmatig verkrijgbaar is bij de saladebar. De helft van de tonijneters gaf aan dat ze drie of meer tonijnmaaltijden per week aten, wat mogelijk de ‘referentiedosis’ overschreed die was vastgesteld door de Environmental Protection Agency (EPA) van de Verenigde Staten, beschouwd als een maximaal veilig niveau (0,1 microgram methylkwik per kilogram lichaamsgewicht per dag). ).

Voordat de resultaten werden gepubliceerd, besprak Finkelstein de bevindingen van haar team met UCSC-beheerders die toezicht houden op de eetzalen. Nieuwe borden in de eetzalen van de campus geven studenten nu informatie over kwik in tonijn en richtlijnen voor visconsumptie. Andere wijzigingen kunnen worden aangebracht na een meer grondige beoordeling, zei William Prime, uitvoerend directeur van eetgelegenheden.

Finkelstein zei dat dit probleem een ​​zorg kan zijn voor allerlei instellingen met eetzalen, vooral die voor kinderen, zoals kostscholen. “Elke keer dat je een eetzaal hebt waar mensen zichzelf helpen, eten sommige bewoners veel te veel tonijn,” zei ze.

Porties per week

Bijna alle vissen bevatten wat kwik, maar het is bekend dat tonijn, vooral de grotere soorten, relatief hoge niveaus van het giftige metaal verzamelen. Consumenten wordt geadviseerd om niet meer dan twee tot drie porties per week van kwikarme vis te eten (inclusief skipjack en tongol tonijn, vaak aangeduid met “brok licht”) of één portie per week vis met hogere kwikniveaus (inclusief witte tonijn en geel) vin tonijn).

Sommige van de studenten die werden ondervraagd bij UC Santa Cruz gaven aan meer dan 20 porties tonijn per week te hebben gegeten. De onderzoekers analyseerden het kwikgehalte van de tonijn die in de eetzalen werd geserveerd, verzamelden periodiek monsters gedurende meerdere maanden en ontdekten dat het kwikgehalte variabel was, waarbij sommige monsters vijf keer zoveel kwik hadden als andere.

“Sommige brokken lichte tonijn hadden eigenlijk een vrij hoog kwikgehalte, hoewel het doorgaans slechts de helft of een derde van de witte tonijn bevat,” zei Finkelstein.

De onderzoekers berekenden dat, om onder de EPA-referentiedosis te blijven, een persoon van 140 pond tot twee maaltijden per week van de lager-kwik tonijn maar minder dan één maaltijd per week van de hoger-kwik tonijn zou kunnen consumeren.

Na een eerste onderzoek en haaranalyse hebben de onderzoekers een tweede onderzoek uitgevoerd met meer gedetailleerde vragen om de kennis van studenten over kwik in tonijn en aanbevolen verbruikscijfers te onderzoeken. Of ze nu tonijneters waren of niet, de meeste studenten hadden heel weinig kennis over dit onderwerp, zei Finkelstein. Een meerderheid van de studenten antwoordde dat het veilig is om twee tot drie keer zoveel tonijn per week te eten als aanbevolen.

“Het was geen grote steekproef, maar slechts een op de 107 ondervraagde studenten had een hoog kennisniveau en vertrouwen in die kennis, dus ik denk dat het belangrijk is om studenten meer informatie te geven over veilige hoeveelheden tonijnconsumptie,” ze zei.

Aanbevelingen met betrekking tot de consumptie van tonijn en andere vissen worden gecompliceerd door het feit dat vis zeer voedzaam is en gunstige omega-3-vetzuren en andere voedingsstoffen bevat. Bovendien variëren kwikconcentraties sterk tussen verschillende soorten vis. De Amerikaanse Food and Drug Administration en EPA hebben advies uitgebracht over het eten van vis voor zwangere vrouwen, ouders en verzorgers van jonge kinderen.

Naast Myra Finkelstein en Yasuhiko Murata omvatten de coauteurs van het artikel Doreen Finkelstein, een sociaal wetenschapper en onderzoeksanalist aan het Foothill College in Los Altos Hills, die de onderzoeksvragen hebben ontwikkeld, en Carl Lamborg, universitair hoofddocent zeewetenschappen aan UC Santa Cruz .

Contacten en bronnen:
Tim Stephens

Universiteit van Californië – Santa Cruz