Luister naar dit Artikel

Archeologen hebben tussen de ruïnes van een klooster in het Engelse Suffolk het skelet van een enorme hond gevonden. Als het dier op zijn achterpoten stond, was het meer dan twee meter lang. Volgens een legende verscheen op 4 augustus 1577 een helhond genaamd Black Shuck bij het klooster. Het dier had vurige ogen en een ruige, zwarte vacht.

Door de bliksem werden de deuren van de Kerk van de Heilige Drie-eenheid in Blythburgh opengeworpen, waarna de helhond door de menigte rende en op zijn pad een man en een jongen doodde. De naam Shuck komt van het Oudengelse woord ‘scucca’ wat ‘demon’ betekent. Op de kerkdeuren zijn nog altijd sporen te zien die zouden zijn achtergelaten door de klauwen van de helhond.

Brendon Wilkins, projectleider van de archeologische groep Dig Ventures, zei dat de meeste van deze legendes over helhonden mogelijk zijn geworteld in de realiteit.

De resten van de enorme hond, die naar schatting ruim 90 kilo woog, zijn gevonden op slechts enkele kilometers van de kerk waar Black Shuck de kerkgangers doodde. De dag waarop het beest rond Suffolk en East Anglia werd waargenomen lijkt precies samen te vallen met het moment waarop het is begraven.

De exacte leeftijd van de gevonden botten zal worden vastgesteld aan de hand van koolstofdatering. Daaruit moet blijken of de verhalen over helhonden al dan niet waar zijn. Het zou ook kunnen dat het simpelweg een jachthond van een abt is geweest. Hoe dan ook blijven de verhalen over Black Shuck geïnteresseerde bezoekers naar het gebied trekken.

Ook in diverse Nederlandse volksverhalen leeft de helhond nog voort. De verhalen komen voor in onder meer Twente, Noord-Brabant en Groningen. Het dier wordt in sommige verhalen in verband gebracht met de onderwereld.

Bron