Luister naar dit Artikel

Lijsttrekker van de Partij voor Kinderbelangen Yvonne Brinkerink is ondergedoken. Zij kan geen campagne voeren voor de Tweede Kamerverkiezingen door ingrijpen van de overheid. Haar onthutsende verhaal begint enkele jaren geleden.

Na een incident met haar boekhouder, huurt zij een accountant in. Deze merkt dat de boekhouding niet compleet is. De boekhouder blijkt nog een deel van de administratie in zijn bezit te hebben. Dan begint de ellende. Hij zegt niets meer te hebben en Yvonne doet tegen hem aangifte in 2011. De oude boekhouder tipt vervolgens de FIOD dat de administratie niet deugt en Yvonne wordt in april 2013 opgepakt.

In de pers wordt Yvonne volledig afgemaakt. EenVandaag schrijft:”Het Persoons Gebonden Budget als melkkoe: morgen dient een grote PGB fraudezaak voor de rechter.  Zo’n acht ton heeft Yvonne Brinkerink volgens Justitie achterover gedrukt met haar Stichting ‘Vrienden van Tom’. Zorggeld dat is bedoeld voor kinderen met een ernstige gedragsstoornis zou zijn opgegaan aan luxe vakanties en dure spullen.”

Ze wordt veroordeeld omdat ze voor 700.000 euro fraude zou hebben gepleegd en belandt meer dan een jaar in de cel. Als zij eruit komt zit ze volledig aan de grond.

Wanneer zij uit detentie komt vraagt zij voor het eerst van haar leven een bijstandsuitkering aan in Almere. Deze kort haar direct met 10% zodat zij met haar zoon en dochter van 900 euro moet rondkomen. Ze krijgt geen sociale woning en verwoont daardoor 840 euro huur per maand. Hierdoor raakt zij nog dieper in de schulden. Van dit bedrag moet ze zowel voor zichzelf als voor haar dochter, die 18 is geworden ziektekostenpremie betalen (125 per persoon), eten, water en elektra. Zij probeert met haar zoon Tom te overleven.

Yvonne komt er na drie jaar achter, dat haar administratie bij het Openbaar Ministerie staat. Ze is namelijk gebeld door iemand van het OM met de boodschap dat er nog een aantal dozen van haar bij hen staan, deze zijn toen bij haar bezorgd. Hiermee kan ze aantonen dat ze niet voor 700.000 euro aan fraude heeft gepleegd. Ze heeft een artikel 12-procedure tegen de oude boekhouder aangespannen en is bezig met herziening. Tot nu toe heeft ze echter geen reactie gekregen. Het Hof zwijgt, want er gaat natuurlijk een enorme beerput open. Volgens haar is alle ellende die haar en haar kinderen is aangedaan gebaseerd op leugens en bedrog.

Uiteindelijk komt ze vorig jaar in Ede terecht. Ze vraagt in september bij de gemeente Ede een bijstandsuitkering aan. Volgens de gemeente valt ze echter onder de WAO, omdat ze volledig afgekeurd moet worden vanwege recidiverende kanker, PTSS en COPD. Na enige tijd wordt ze echter volledig goedgekeurd door het UWV. Ondanks dat ze een week ervoor geopereerd is in het Anthonie van Leeuwenhoek Ziekenhuis. Daarna vraagt ze weer een uitkering aan bij de gemeente. Hier gaat veel tijd overheen. In die tijd brengt de vader van haar zoon Tom, hem met zijn hele hebben en houden bij haar.

Tijdens een zogenaamd multidisciplinair overleg (overleg met zorgverleners) krijgt Yvonne te horen dat ze niet in een geleende auto mag rijden en geen lid mag zijn van een politieke partij, omdat ze hiermee geld kan verdienen. Yvonne doet met name haar beklag over de betrokken interventiemedewerker. Ze weigert deze eisen in te willigen en blijft doorgaan met haar politieke partij.

Op weg terug naar huis wordt ze tegengehouden door een politie-agent en moet ze een openstaande boete van 500 euro betalen anders blijft ze opgesloten. Ondertussen maakt ze zich de meeste zorgen over haar zoon en de Raad voor de Kinderbescherming (ingeschakeld nadat Yvonne weigerde de Partij voor de Kinderbelangen uit te schrijven) die, volgens Yvonne aast op een ondertoezichtstelling (OTS), een beperking van het ouderlijke gezag voor haar zoon. Gelukkig kan een kennis haar tekort aanvullen zodat ze de openstaande boete kan betalen en vrijgelaten wordt.

Daarna krijgt Yvonne een mededeling van de interventiemedewerker die zegt dat hij een melding heeft gedaan bij de Raad van de Kinderbescherming dat zij haar zoon zou hebben ontvoerd en dat hij hij haar suïcidaal vindt. De volgende dag krijgt ze controle, maar dat loopt gelukkig met een sisser af.

Sinds begin dit jaar woont ze met haar zoon op een klein kamertje in een opvangstichting. In deze kamer staan twee bedden en zo overleven zij. De gemeente maakt haar uitkering over naar deze stichting en van hen krijgt ze dan een leefgeld.

Begin dit jaar wordt ze twee keer opgenomen in het ziekenhuis, een keer voor een longontsteking.

Deze week slaan de stoppen door. Haar leefgeld van 78,- per week, waarvan zij en haar zoon moeten zien rond te komen op de kamer in de stichting, wordt verlaagd naar 38 euro. Ze vreest dat ze de Raad niet meer kan stoppen, deze zullen zeker aanvoeren dat ze nu niet meer in staat is met zo weinig geld om voor haar zoon te zorgen. Om te voorkomen dat zij de ouderlijke macht over haar zoon kwijtraakt, duikt ze onder.

Als ik haar spreek heeft ze met mij contact vanuit het onderduikadres.

Ze zegt dat je als ouder vogelvrij bent als je bij de gemeente voor hulp aan moet kloppen.

Van ouders met problematische schulden wordt al snel beweerd dat ze niet goed meer voor hun kinderen kunnen zorgen en dreigt uithuisplaatsing. Daarna zijn deze ouders jaren aan het knokken om het gezag weer terug te krijgen.

Jarenlang heeft ze deze praktijk van dichtbij meegemaakt toen ze gezinnen begeleidde. Nu maakt ze het zelf mee. Volgens Yvonne is de uithuisplaatsing van kinderen een verdienmodel van de overheid. Het ene ministerie betaalt duizenden euro’s per maand aan het andere ministerie (VWS naar Justitie). Kinderen die een ondertoezichtstelling (OTS) of uithuisplaatsing(UHP) krijgen, worden overgeheveld naar het Ministerie van Justitie.

Brinkerink heeft gekozen om de politiek in te gaan, omdat dat de enige manier is om deze praktijken aan te pakken. Veel gezinnen zitten al in de ellende vanwege hun schuldenproblematiek en dreigen dan ook nog eens hun kinderen te verliezen.

Zij heeft samen met kinderpsycholoog Helene Buis het boek ‘Moeilijk voor zichzelf en de omgeving‘ geschreven, over het opvoeden van kinderen die niet lief kunnen zijn, die altijd dwars liggen, en hun omgeving terroriseren. Voor kinderen met een oppositionele, opstandige (ODD) of een antisociale (CD) gedragsstoornis.

Op 15 maart kunnen mensen hun stem uitbrengen op Yvonne Brinkerink, zij staat voor de Partij voor Kinderbelangen op de gezamenlijke lijst 27 Mens / Basisinkomen Partij / V-R.

Rob Vellekoop, 4 februari 2017

Bron: http://delangemars.nl/2017/02/04/lijsttrekker-duikt-onder/