Luister naar dit Artikel

Het volk is duidelijk. Wij zijn tegen het Trans-Atlantische Handelsverdrag tussen Europa en Amerika. Wat TTIP vooral bevordert is de kapitalistische vrijheid op uitbuiting van arbeiders. Zeker omdat het verdrag gericht is op vrij handel tussen kapitalistische landen en daarmee lonen, het milieu en de arbeidsmarkt onder druk zetten. Met TTIP wordt de markt nog machtiger dan die al anno 2016 is. Het is daarom terecht dat veel arbeiders tegen het verdrag zijn. De meeste kapitalistische partijen steunen TTIP, de onenigheden zitten alleen in de manier waarop de heersende klasse dit onpopulaire verdrag kan op dwingen aan de arbeidersklasse!  

Voor groot kapitalisten is het ”Transatlantic Trade and Investment Partnership” natuurlijk super. Zij zien grote winsten zodra ”lastige” wetgevingen overboord gezet zijn. Die ”lastige” wetgeving bestaat voornamelijk uit de restanten van de sociale zekerheid, die het kapitaal tot een minimum wil beperken. Het verdrag gaat vooral over het openen van markten, het aanwakkeren van concurrentie en het versterken van de marktwerking. In andere woorden TTIP is een enorm neoliberaal offensief, waarmee de heersende klasse in Amerika en Europa mee komt!

De markt is God, concurrentie is Koning. Deze term toont precies wat het neoliberalisme is. Een economisch systeem waarbij de markten alle macht in handen hebben en waarbij de politiek alleen bestaan om hun ”vrijheid” veilig te stellen. Het neoliberalisme is een economische ideologie en kan goed werken binnen dictaturen. Dictator Pinochet van Chili was de eerste neoliberale dictator ter wereld. Hij privatiseerde de Chileense economie. Volgens de economen van het kapitalisme, groeide de Chileense economie zo snel dat men van een ”gouden eeuw” kon praten. Natuurlijk ging dit ten kosten van de arbeidersklasse die hun sociale zekerheid zagen verdwijnen in naam van ”economische efficiëntie” De ongelijkheid groeide enorm en veel kleine bedrijven werden kapot gemaakt. Ook konden arbeiders niet staken, omdat de militaire overheid keihard optrad. Nadat Pinochet afgezet werd in maart 1990 bleef het neoliberalisme bestaan, dankzij het verraad van de Socialistische Partij van Chili die dit economische system trouw bleef!

Pinochet werd gesteund door de ijzeren dame van het neoliberalisme; Margaret Thatcher. Van mei 1979 tot november 1990 was deze vrouw, minister president van Groot Brittannië. Niet alleen was Thatcher een vurige antisocialist, ze was ook een tegenstander van de vakbonden en een trouwe aanhanger van het Amerikaanse imperialisme. Ze kon het zeer goed vinden met Ronald Reagan en steunde diens imperialistische politiek in Latijn Amerika en in het midden oosten. Thatcher steunde Saddam Hussein tegen Iran en leverde wapens aan anticommunistische regimes, bijvoorbeeld Indonesië onder dictator Suharto. Onder de indruk van Pinochet’s neoliberaal beleid, voerde Thatcher dit ook in het Verenigd Koninkrijk. Ze sloot de mijnen en voerde de privatisering van de spoorwegen door!

Grote bedrijven willen het Trans-Atlantisch Vrijhandels- en Investeringsverdrag (TTIP). Omdat zij meer kansen zien om hun eeuwige drang naar winsten te vergroten. Revolutionair socialisten wijzen er daarom ook op om tegen TTIP te strijden. Onze alternatieven zijn duidelijk. Wij staan voor een Europa waarin het kapitalisme niet meer bestaat. Wij willen een wereld waarin de productie middelen in bezit van de gemeenschap staan. Natuurlijk lachen de aanhangers van het neoliberalisme om onze opvattingen. Die zouden ”ouderwets” en ”mislukt” zijn. Rechtse kranten zoals de Telegraaf brullen moord en brand over het socialisme en halen de dode stalinistische koe uit de sloot der geschiedenis, om de zogenaamde ”mislukking” van het socialisme aan te tonen. Maar de stalinistische koe was al ziek voordat hij in de sloot terecht kwam. Hij werd slechts door de partijbonzen kunstmatig in leven gelaten. Pas nadat die bonzen het kapitalisme omarmde, werd de stalinistische koe in de sloot geworpen!

Dit Europa is niet het onze. De Europese Unie is een product van het neoliberalisme dat vanaf 1992 besloot om geheel Europa te veroveren. Veel ex-stalinistische landen hebben zich laten misleiden door de EU en zijn nu deel van de neoliberale machine. Armoede en ongelijkheid zijn niet verminderd. Het vertrouwen in de democratie en vrije verkiezingen is gedaald tot een diepte punt in Oost Europa. In Roemenië kwam slechts 41% van alle stemmers opdagen om te stemmen. Ook wensen vele het regime van de stalinisten terug. Niet omdat de Roemenen gek zijn op de dictatuur, maar ze missen de (zeer beperkte) sociale zekerheid die de Roemeense Communistische Partij bood. Datzelfde kan gezegd worden over Bulgarije en ook in de Tsjechische Republiek blijft de communistische partij de derde partij van het land, tot grote ergernis van de kapitalisten en anticommunisten. Het kapitalisme biedt geen sociale zekerheid, maar eist concurrentie van arbeiders. Het systeem zet ze tegen elkaar op. Bedrijven bevechten elkaar om de winsten en daarbij worden levens kapot gemaakt!

Over TTIP zijn alle sociaal democraten, liberalen en conservatieven het eens. Er is slechts verschil over de invoering. Maar allemaal willen ze dat het bedrijfsleven in Amerika en Europa zo min mogelijk gehinderd worden. Arbeidersrechten moeten verlaagd worden, vooral in Europa want daar is de vakbeweging een groot obstakel voor het Amerikaanse kapitaal. Die willen dan ook dat het voor hun makkelijker wordt om Europese arbeiders aan te nemen en weer te ontslaan. Ontslagrechten moeten zo soepel worden dan arbeiders echte speelballen worden tussen de grote bedrijven. Alleen al daarom zijn zo veel Europeanen tegen TTIP!

Omdat we niet kunnen vertrouwen op de burgerlijke politieke partijen, zijn nieuwe arbeiderspartijen nodig. Er zijn wel gematigde socialisten die tegen TTIP zijn, maar die komen niet met socialistische alternatieven op de EU. Neem als voorbeelden maar de SP in Nederland, Die Linke in Duitsland, het Linkse Front in Frankrijk en de voormalige Coalitie van Radicaal Links in Griekenland (SYRIZA). Vooral SYRIZA laat zien hoe verraderlijk gematigde socialisten zijn zodra ze aangevallen worden door het Europese imperialisme. De Griekse regering  had de steun van de arbeidersklasse om zich tegen de EU te keren. Maar de lafbekken van SYRIZA capituleerde voor het altaar van het Europese kapitalisme. Nu is minister president Alexia Tsipras bereid om neoliberaal beleid te voeren. Luchthaven en zeehavens moeten geprivatiseerd worden, opdat de macht van het kapitalisme versterkt wordt in Griekenland. SYRIZA helpt hieraan mee!

Wie demonstreert tegen de macht van het bedrijfsleven krijgt te maken met de harde hand van de kapitalistische wetgeving. Regeringen hebben geen moeite ermee om politie eenheden in te zetten tegen demonstranten. Vooral tijdens protesten tegen TTIP gedroeg de Belgische politie zich behoorlijk wreed. Meer dan 300 demonstranten werden opgepakt, zogenaamd omdat die allemaal gewelddadig zouden zijn. Dat de politie gewelddadigheid uitlokt worden dan weer verzwegen in de kapitalistische media!

Een leuk tekstje uit TTIP is het zogenaamde ”Multilateral Agreement on Investment”, een droomproject van het kapitalisme, dat men al in de jaren 90 probeerde in te voeren. Toen wouden grote bedrijven het voor elkaar krijgen dat de rechterlijke stappen konden zetten tegen landen, wiens wetgeving niet was aangepast aan de eisen van het bedrijfsleven. Vooral het stakingsrecht wordt enorme geminacht. Dankzij enorme protesten van arbeiders tegen het ”Multilateral Agreement on Investment” moest de politiek toegeven. Maar nu met TTIP proberen ze weer om de macht van het kapitaal over de wetgeving te versterken!

In  veel kapitalistische landen staat de wetgeving aan de kant van de grote bedrijven. De Volksrepubliek China is er één van. Sinds begin jaren 90 sloeg het neoliberalisme ook daar toe. Omdat China een dictatuur is, worden de vakbonden door de staat bestuurd en zijn onder gesteld aan de wil en wet van de Chinese ”Communistische” Partij. Het bedrijfsleven is daarom heel blij met de neoliberale politiek van de Chinese regering. Zeker als de politie hun te hulp komt om stakende arbeiders een lesje te leren. In Cambodja huurt de overheid criminele bendes in, om stakers aan te vallen. Dat zelfde zie je ook in Thailand, waar de corrupte politie samen met criminelen optrekt om de multinationals te beschermen tegen stakingen!

Dat grote bedrijven in staat zijn om overheden aan te klagen omdat die geen kapitalistische politiek voeren, bewijst waarom een socialistisch land niet binnen de EU kan bestaan. SYRIZA had dit moeten weten toen ze aan de macht kwamen. Tsipras had als voormalig lid van de jongerenafdeling van de Griekse communistische partij, moeten weten hoe het neoliberale Europa in dienst van het kapitalisme staat. Echter de premier probeerde wanhopig om met de Europese lakeien, compromissen te sluiten.De (a)sociaal democraat; Jeroen Dijsselbloem van de Nederlandse; Partij van de Arbeid en President van de Euro-Groep was heel duidelijk. Griekenland moest zich houden aan neoliberaal beleid, zouden ze dat niet doen dan kregen ze geen economische hulp. Als Tsipras een echte socialist was geweest, dan had hij zijn land uit de EU gehaald. Maar hij capituleerde en zwichtte voor de druk van Dijsselbloem!

Wij blijven bij onze standpunt en blijven tegen TTIP te knokken via onze website. Nederlandse arbeiders moeten NEE zeggen tegen dit verdrag. In tegenstelling tot het nutteloze verdrag over Europa en Oekraïne, had GeenStijl beter een referendum kunnen organiseren tegen TTIP. Maar daar heeft de rechts populistische omroep PowNed, niets aan. Want bij TTIP gaat het niet over Oost Europese ”gelukzoekers” die de westerse samenleving ”overspoelen”. Nee, het gaat om de macht van het kapitalisme en daar wil PowNed niet aankomen. De rechtse populisten zijn namelijk pro-kapitalistisch. Dus van hun hoef je geen strijd tegen TTIP te verwachten!, net als de op dit moment de grootste partij van Nederland, De PVV heeft maling aan de Nederlanders en lijkt voorstander te zijn van het TTIP verdrag.

Bron: http://stopdebankiers.eu/het-volk-is-duidelijk-wij-zijn-tegen-het-ttip-verdrag-tussen-europa-en-amerika/