We doen ons deel om te proberen het woord over GGO’s (genetisch gemodificeerde organismen) te verspreiden, maar we zijn niet de enigen. Meerdere publieke figuren, wetenschappers en onderzoekers spreken zich al een aantal jaren uit over GGO’s. Bijvoorbeeld, niet lang geleden sprak een voormalige Canadese overheidswetenschapper bij Agriculture Canada, Dr. Thierry Vrain (een van de velen) zich uit tegen GGO’s. Een andere prominente publieke figuur, geneticus David Suzuki, is al langer een pleitbezorger van GGO’s en heeft gesproken over hoe ze schadelijk kunnen zijn voor de menselijke gezondheid en het milieu. Hieronder heb ik een videovoorbeeld van Suzuki waarin wordt uitgelegd waarom hij zich zo voelt over GGO’s. Publieke figuren met een breed publiek kunnen een grote impact hebben op het bewustzijn van de massa, het zijn geweldige ‘tools’ om meer mensen bewust te maken van het feit dat GGO’s schadelijk kunnen zijn voor de menselijke gezondheid en het milieu. Het is tijd om op te letten, je eigen onderzoek te doen en kritisch te kijken naar  wat je is verteld. We kunnen niet langer op afdelingen van de overheid vertrouwen die zich bezighouden met voedsel en gezondheid, we moeten hun woord niet geloven, het is beter als je er zelf naar kijkt in plaats van blindelings te geloven wat je wordt verteld.

Het lijkt geen debat meer te zijn, het is duidelijk dat GGO’s inderdaad schadelijk kunnen zijn voor de menselijke gezondheid. Er is een reden waarom een ​​meerderheid van landen over de hele wereld GGO’s permanent heeft verboden, dus waarom duurt dat in Noord-Amerika zo lang? Een reden kan het feit zijn dat biotechbedrijven zoals Monsanto boven de overheid lijken te staan ​​en het beleid beïnvloeden, maar gelukkig veranderen deze dingen. Big Island, Hawaii heeft onlangs alle GMO-producten en bio-tech bedrijfsproducten verboden. Verschillende verslagen waarin wordt opgeroepen tot moratoria op GE-voedsel zijn Vermont, North Dakota, Boulder, Colorado, San Francisco en meer.

Deze grote beweging tegen GGO’s is niet gebaseerd op geloof, meerdere onderzoekers en wetenschappers over de hele wereld hebben aangetoond dat GGO’s schadelijk kunnen zijn.

Samen met GGO’s komen de pesticiden, die in verband zijn gebracht met kanker, parkinson, autisme en alzheimer, om er maar een paar te noemen.

Zoals u kunt zien, zijn niet alleen alternatieve media hun onderzoek aan het doen. De meeste mensen die dit onderwerp onderzoeken en zelf onderzoek doen, komen tot dezelfde conclusies. Dit is wat David Suzuki en vele anderen ook hebben gedaan.

Door het in ons voedsel te stoppen zonder dat we het weten, zonder enige aanwijzing dat er genetisch gemodificeerde organismen in ons voedsel zitten, maken we nu ongewild deel uit van een enorm experiment.

De FDA heeft gezegd dat genetisch gemodificeerde organismen niet veel verschillen van gewoon voedsel, dus ze zullen op dezelfde manier worden behandeld. Het probleem is dit, genetici volgen de erfenis van genen, wat biotechnologie ons toestaat om dit organisme te nemen en het horizontaal te verplaatsen naar een totaal niet-verwante soort. Nu koppelt David Suzuki normaal gesproken niet met een wortel en wisselt hij genen uit. Wat biotechnologie ons toestaat, is genen van de ene naar de andere schakelen zonder rekening te houden met de biologische beperkingen. Het is heel erg slechte wetenschap, we nemen aan dat de principes die de erfelijkheid van genen verticaal beheersen, van toepassing zijn wanneer je genen lateraal of horizontaal verplaatst. Er is absoluut geen reden om die conclusie te trekken.

Bekijk de video hieronder:

https://youtu.be/Sl0-Ds6Cioc

Hieronder staat een artikel geschreven door David Suzuki en Faisal Moola. In het begin worden zorgen met de 210 release van de supergenetisch gemodificeerde maïs genaamd ‘SmartStax’ genoemd, die nu schadelijk voor de menselijke gezondheid is gebleken en over de hele wereld is verboden. Dit artikel is geschreven in 2009, maar bevat nog steeds goede informatie.

Door David Suzuki met Faisal Moola

Ter voorbereiding op de release van 2010 van zijn supergenetisch gemodificeerde maïs genaamd ‘SmartStax’, gebruikt agrarische biotechnologische gigant Monsanto een reclameslogan die vraagt: ‘Zou het niet beter zijn?’ Maar kunnen we het beter doen dan de natuur, die heeft millennia nodig gehad om de planten te ontwikkelen die we voor voedsel gebruiken?

We weten het niet echt. En dat is op zichzelf al een probleem. De maïs, ontwikkeld door Monsanto met Dow AgroSciences, “stapelt” acht genetisch gemanipuleerde eigenschappen, zes waarmee het insecten kan afweren en twee om het bestand te maken tegen onkruidverdelgende chemicaliën, waarvan vele ook handelsmerk zijn van Monsanto. Het is de eerste keer dat een genetisch gemodificeerd (GE) product op de markt wordt gebracht met meer dan drie eigenschappen.

Canada keurde de maïs goed zonder deze te beoordelen op risico voor de gezondheid van de mens of het milieu, en beweerde dat de acht eigenschappen al in andere gewassenzaden zijn geklaard – hoewel internationale richtlijnen voor voedselveiligheid die Canada heeft helpen ontwikkelen, stellen dat gestapelde eigenschappen aan een volledig veiligheidsonderzoek moeten worden onderworpen omdat deze tot onbedoelde gevolgen kunnen leiden.

Een probleem is dat we de onbedoelde gevolgen van genetisch gemanipuleerde of genetisch gemodificeerde (GM) voedingsmiddelen niet kennen. Wetenschappers kunnen het eens zijn over kwesties zoals door de mens veroorzaakte opwarming van de aarde, maar ze hebben niet dezelfde zekerheid over de effecten van genetisch gemodificeerde organismen op het milieu en de menselijke gezondheid!

Een evaluatie van de wetenschap uitgevoerd onder de Internationale Beoordeling van Landbouwkennis, Wetenschap en Technologie voor Ontwikkeling in 2008 concludeerde dat “er een beperkt aantal goed ontworpen en onafhankelijk peer-reviewed studies over de gezondheid van de mens is” en dat deze en andere observaties ” bezorgdheid over de geschiktheid van testmethoden voor commerciële GM-planten. ”

Sommigen hebben beweerd dat we al jaren GM-voedsel eten met weinig waarneembare negatieve gevolgen, maar zoals we hebben gezien bij dingen als transvetten, duurt het vaak een tijdje voordat we de gezondheidseffecten herkennen. Met genetisch gemodificeerd voedsel zijn zorgen geuit over mogelijke effecten op maagbacteriën en resistentie tegen antibiotica, evenals hun rol bij allergische reacties. We moeten ook meer inzicht krijgen in hun impact op andere planten en dieren.

Dit zijn natuurlijk niet de enige problemen met genetisch gemodificeerde gewassen. Door agrochemische bedrijven toe te staan ​​genetisch gemodificeerde zaden te maken met weinig beperkingen, kunnen deze bedrijven binnenkort een monopolie hebben op de landbouwproductie. En door SmartStax te introduceren, geven we agrochemische bedrijven groen licht, niet alleen om het gebruik van hun “supergewassen” te verkopen en uit te breiden, maar ook om het gebruik van de pesticiden die deze gewassen zijn ontworpen om te weerstaan, te verkopen en uit te breiden.

Een blijvende afhankelijkheid van deze gewassen kan ook de verscheidenheid aan beschikbare voedingsmiddelen verminderen, evenals de voedingswaarde van de voedingsmiddelen zelf.

Er is ook een reden waarom de natuur allerlei soorten planten produceert. Het zorgt ervoor dat als een ziekte of insecten een plant aanvallen, andere plantensoorten zullen overleven en in plaats daarvan evolueren. Dit wordt biodiversiteit genoemd.

Omdat we niet zeker zijn van de effecten van GGO’s, moeten we een van de leidende principes in de wetenschap overwegen, het voorzorgsbeginsel. Volgens dit principe, als een beleid of actie de menselijke gezondheid of het milieu zou kunnen schaden, moeten we niet doorgaan totdat we zeker weten wat de impact zal zijn. En het is aan degenen die de actie of het beleid voorstellen om te bewijzen dat het niet schadelijk is.

Dat wil niet zeggen dat onderzoek naar het veranderen van de genen in planten die we voor voedsel gebruiken, moet worden verboden of dat genetisch gemodificeerd voedsel op een dag misschien geen deel uitmaakt van de oplossing voor onze voedselbehoeften. We leven in een tijdperk waarin onze technologieën ons in staat stellen om de vele stappen die de natuur in millennia heeft genomen te “omzeilen” om voedselgewassen te creëren om nu “supergewassen” te produceren die bedoeld zijn om een ​​steeds veranderende mensgerichte omgeving bij te houden.

Een snelgroeiende menselijke bevolking en een verslechterde gezondheid van onze planeet als gevolg van klimaatverandering en een toenemend aantal natuurrampen, onder andere bedreigingen, bepalen de manier waarop we onze inspanningen en financiering richten op planten-, landbouw- en voedselwetenschappen, vaak resulterend in nieuwe GM voedsel.

Maar we hebben grondiger wetenschappelijk onderzoek nodig naar de effecten van dergelijke gewassen op ons milieu en onze gezondheid, door middel van goede peer-reviewing en onbevooroordeelde processen. We moeten ook eisen dat onze regeringen transparanter worden als het gaat om het monitoren van nieuwe genetisch gemodificeerde gewassen die uiteindelijk hun weg vinden in onze buik door de voedselketen.

Bronnen: