Luister naar dit Artikel

Fractals zijn overal in de natuur te vinden. Het zijn meetkundige figuren die zelfgelijkend zijn, dat wil zeggen opgebouwd uit delen die gelijkvormig zijn met de figuur zelf. Denk bijvoorbeeld aan de takken van een boom.

Benoît Mandelbrot ontdekte de fractals. Hij was gefascineerd door een probleem waar hij mee werd geconfronteerd toen hij in de vijftiger jaren werkte voor IBM.

Terwijl hij computerdata over een telefoonlijn stuurde hoorde hij een geluid waardoor de data vaak niet verstuurd konden worden. Toen hij naar het patroon van het geluid keek en inzoomde op een kleiner gebied was hij verrast hoezeer het kleine gebied op het geheel leek.

Mandelbrot ontdekte dat door mensen gemaakte vormen zoals vlakke randen en bogen gemakkelijk met de klassieke wiskunde kunnen worden omschreven, maar dat gaat niet op voor onbewerkte vormen die in de natuur worden aangetroffen. Hij begon aan te tonen hoe vaak fractals voorkomen in de natuur.

Velen associëren fractals met de welbekende psychedelische video’s maar fractals bestaan overal in de natuurlijke wereld in de vorm van bladeren, bomen, bliksemschichten, bloedvaten, bergen, wolken en zelfs sterrenstelsels. Mandelbrot schreef uiteindelijk een wiskundige vergelijking voor de zelfgelijkende patronen die hij binnen patronen ontdekte.

Zijn ontdekking van fractals werd uiteindelijk in de praktijk toegepast in de tweede Star Trek film The Wrath of Khan met behulp van computer gegenereerde special effects. De wiskunde van fractals is ook toegepast bij het maken van antennes die in mobiele telefoons en andere elektronische apparaten worden gebruikt.

Bron: Huffingtonpost.com