Luister naar dit Artikel

De Turkse president Recep Tayyip Erdogan doet de laatste tijd weer van zich spreken. Nadat hij de persvrijheid en vrijheid van meningsuiting in eigen land praktisch heeft afgeschaft, richt hij nu zijn pijlen op het van hem afhankelijke, weke en weerloze Europa.

En wat is voor Erdogan mooier om het sterkste, meest prominente land van Europa aan te pakken? Inderdaad, we hebben het over Duitsland.

In Duitsland wordt graag de spot met Erdogan gedreven. Uiteraard heeft Erdogan dit aan zichzelf te danken. De man is een despoot en een gevaar voor de toekomst van Europa. De man gaat er prat om dat hij Hitler een topgozer vindt. Hij flirt met de duivel, so to speak. Duitse komieken maken hiervan handig gebruik en mogen graag de spot met hem drijven, zoals komieken wel vaker doen. Dat mag in ons Vrije Westen.

Satire en Mutti Merkel
Helaas is de werkelijkheid waarin wij leven een stuk weerbarstiger en zijn zwaar bevochten vrijheden ernstig aan slijtage onderhevig. Eerst eist Erdogan dat een satirische video offline wordt gehaald, iets dat hem dankzij een knieval van de Duitsers ten dele (het internet onthoudt alles, nietwaar?) lukt. Vervolgens voelt hij zich zwaar in zijn kalifatenkuif gepikt, omdat een Duitse komiek een volstrekt onschuldig grapje over hem maakt.

De kritiek van de ideologische moordenaar van Attatürk leggen we natuurlijk naast ons neer. Zou je zeggen. Maar helaas, zo rolt het hedendaagse Duitsland onder Mutti Merkel niet. Daar heerst de Kotau, zoals Merkel nu schamperend wordt verweten. Nadat Erdogan rood aanliep na het horen van het spotgedicht van Jan Böhmermann stond Merkel vooraan om – al buigend richting Istanbul – haar diepe afschuw over deze belediging uit te spreken. Het hek was daarmee van de dam. (Deze houding was overigens geen verrassing, gezien een eerdere Duitse knieval voor een islamitisch heerser).

Ernstige bedreigingen
Het was de zoveelste blunder van de Duitse diva. Een blunder die niet zonder gevolgen bleef. Merkel heeft zich in een onmogelijke positie gemanoeuvreerd. In plaats van de hele kwestie op laag politiek niveau te laten bezweren, bemoeide zij zich er onmiddellijk zelf mee. Hierdoor raakt zij nu in een spagaat waar ze niet meer uitkomt. Ze kan haar eerste beschuldiging aan het adres van Böhmermann niet terugnemen.

Ze was natuurlijk bang om daarmee de vluchtelingendeal met de Turken te frustreren. Ze kon ook moeilijk deze zaak door laten zetten en de satiricus aanklagen wegens het beledigen van een *kuch* bevriend staatshoofd. Na Köln zou dat de nagel aan haar doodskist zijn.

Gezwicht
En dan volgt het onvoorstelbare bericht: Merkel is gezwicht voor de druk vanuit het Turkse kamp. De vrijheid van meningsuiting in Duitsland is opgegeven. Böhmermann moet zich mogelijk voor de rechter verantwoorden.

Deze hele gang van zaken leert ons dat we de gekwetstheid van despoten als Erdogan moeten wegwuiven. We mogen er niet in meegaan, we moeten vechten tegen zijn bemoeienis met onze vrijheden. Deze Erdogangster mag nimmer de boeman van Europa worden.

Gelukkig heeft elk nadeel ook zijn voordeel: er is niemand in de wereld die een sterker pleidooi tegen het Turkse EU-lidmaatschap en het visumvrij reizen voor Turken uitspreekt dan Erdogan zelf. Bij alles wat hij doet schreeuwt hij het uit en onderstreept hij het keer op keer: “Turkije hoort niet thuis in de EU, zeker niet zolang ik de scepter zwaai in dit land!”

Bron: http://stopdebankiers.eu/erdogangster-heeft-mutti-merkel-in-de-tang/