Luister naar dit Artikel

Als ik denk aan mezelf en mijn relatie tot het universum, zie ik de video van een virale astrofysicus van een reis van gezicht naar ruimte. De beelden van drie minuten beginnen op het gezicht van een vrouw. Vervolgens zoomt het continu uit en wordt een opname van het universum onthuld, één miljard lichtjaren verwijderd van de aarde.

Het doel van de video is om de verschillende schalen van het universum visueel te verklaren. Het geeft me zeker een klein gevoel in een oneindig universum. En dan maakt het dat ik me zoveel dingen afvraag, en in twijfel trek.

Stephen Hawing heeft eens aangedrongen: “Kijk omhoog naar de sterren en niet naar beneden naar je voeten. Probeer te begrijpen wat je ziet en vraag je af wat het universum doet bestaan. Wees nieuwsgierig.”

De complexiteit van het universum is immens – zozeer zelfs dat als we het proberen te begrijpen, zelfs op een moment, het je hoofd het gevoel kan geven dat het gaat ontploffen totdat je op je knieën valt, je armen slap en naar de afstandsbediening van de tv grijpend om zinloos entertainment te vinden. Maar deze verwarring is prachtig.

We streven ernaar om zoveel te begrijpen in ons dagelijks leven, zoveel over onszelf en zoveel over de wereld waarin we leven, hetzij vanuit het comfort van onze woonkamers of binnen de structuur van een klaslokaal.

Wat we weten over het universum, zoals verteld door schoolboeken, begint amper aan de oppervlakte van de complexiteit ervan te krabben. Als kind dacht een deel van mij dat de academische wereld in het slop zit. Ik vertrouwde op Christopher Columbus om altijd gevierd te worden en ik veronderstelde dat Pluto een eeuwige planeet was. Maar vandaag besef ik dat de menselijke fout ons, nou ja, de mens maakt. Het universum is de grootste leraar van allemaal en we proberen zijn lessen slechts één dag tegelijk te leren, één studieboek tegelijk, één online artikel tegelijk.

Wat is onze realiteit? Is het ons menselijke vlees, onze sterfelijkheid, het vermogen van het leven op Mars? Ja. Maar het is ook kwantumverstrengeling, verenigd bewustzijnsveld, vrije energie, bovenmenselijke vermogens, singulariteit, parallelle universums en alternatieve realiteiten. Het universum is zo simpel als de glimlach op mijn gezicht en zo complex als het woord ‘oneindig’.

Als volwassene kon ik misschien wel voor eeuwig wankelen over de complexiteit van het universum, maar ik heb ook het gevoel dat ik gewoon een hamster op een wiel zou zijn als ik dat deed. Waarom? Omdat het volwassen brein wordt geleerd, en daarom is het behoorlijk bewolkt. Zou het anders zijn als ik terug kon gaan naar mijn kindertijd en probeerde de complexiteit van het universum onder woorden te brengen?

Misschien hebben we een kind nodig om brutaal genoeg te zijn om buiten de lijntjes te kleuren. Om hun onwetendheid als intelligentie te gebruiken, met onwetendheid als het ontbreken van grenzen die de samenleving creëert.

Max Laughlin is misschien maar een kind, maar hij is zeker niet zomaar een kind. Omdat hij over de hele wereld beroemd is geworden door het presenteren van zijn briljante standpunten over onderwerpen als de aard van het universum en alternatieve realiteiten, zal het luisteren naar hem je mond openzetten.

In de onderstaande video presenteert Laughlin een nieuwe theorie dat CERN – de Europese organisatie voor nucleair onderzoek, en een van ‘s werelds grootste en meest gerespecteerde centra voor wetenschappelijk onderzoek – ons universum heeft vernietigd en we leven in een ander universum dat parallel en het dichtst bij was .

Als dat je hoofd geen pijn doet, of je er tenminste nog meer van wilt weten, ben je niet de enige.