Luister naar dit ArtikelMet een undercovercamera zes maanden infiltreren bij een terreurcel van Islamitische Staat, je moet het maar willen. Journalist Saïd Ramzi (schuilnaam) heeft het gedaan, en hij kan het navertellen in een reportage die morgenavond uitgezonden wordt op de Franse zender Canal+. Een van zijn opvallendste ontdekkingen? “Dat de islam nergens te bespeuren is. Ik zag alleen jonge, opgewonden, gefrustreerde, verloren, suïcidale mensen. Gemakkelijk te manipuleren.”
Steun World Unity: alleen via uw maandelijks of eenmalige gift kunnen we de website draaiende houden en de leugens aanpakken. Deze steun is keihard nodig in deze zware economische tijden. Klik hier om te Doneren
Soldats d’Allah, zo heet de documentaire die Ramzi gemaakt heeft over zijn zes maanden bij een terreurcel van Islamitische Staat, en die te zien is op Canal+. Ramzi is naar eigen zeggen een moslim die even oud is als de terroristen die het bloedbad in de Bataclan hebben aangericht. “Ik geloof in God”, legt hij uit in de reportage, “ik bid soms en ik ga wel eens een glas drinken op het terras van een café.”
Zijn plan was even simpel als gewaagd: “IS zet de grote middelen in om te terroriseren of te verleiden, ik heb enkel een kleine verborgen camera. Ik wil weten wat ze echt denken en hun plannen ontmaskeren. Voor mij zijn het niet alleen moordenaars, ik lust hen rauw.”
“Engelen zullen ons dienen”
Hij contacteerde de strijders via Facebook en al snel had hij een afspraak met iemand die zichzelf de emir van tientallen jongeren noemde. Niet in Syrië, neen, in een parkje in het Franse Châteauroux. Waar hij meteen te horen kreeg dat de ultieme beloning op hem zou wachten als hij een zelfmoordmissie zou uitvoeren. “Onze vrouwen wachten daar op ons, de engelen zullen ons dienen.”
En moest dat niet genoeg zijn om te overtuigen: “De enige uitweg is de dood. Tenzij we gearresteerd worden, maar we gaan niet met de handen omhoog naar buiten. Dat is verboden, broeder. Je krijgt minstens twintig kogels in je lichaam, maar die zullen opluchting brengen. Als martelaar voel je geen pijn.”
Gefrustreerde, verloren mensen
Ramzi ontdekte trouwens al snel iets opvallend: dat de islam eigenlijk niets met de terreur te maken heeft, wat de terroristen ook beweren. “Een van de belangrijkste dingen die ik geleerd heb, is dat de islam nergens te bespeuren is. Er was helemaal geen behoefte om de wereld beter te maken. Ik zag alleen jonge, opgewonden, gefrustreerde, verloren, suïcidale mensen. Gemakkelijk te manipuleren. Ze hadden het ongeluk om geboren te worden in een tijd waarin er sprake is van de Islamitische Staat.”
En ’t wordt ook al snel concreet: “We moeten een militaire basis aanvallen. Als ze zitten te eten en allemaal op een rijtje zitten… Ta-ta-ta-ta-ta ! Of de journalisten van BFM en iTéle, zij hebben de oorlog verklaard tegen de islam. We moeten hun harten breken. Op een moment dat ze het niet verwachten, wat kunnen ze dan nog doen? Ze zijn niet goed beschermd. Duizenden Fransen moeten sterven.”
Gelukkig is het nooit zover gekomen, een groot deel van de terreurcel werd gearresteerd. En de journalist? Die zal voor de rest van zijn leven op zijn hoede moeten zijn, want achteraf kreeg hij een sms van een jihadist die door de mazen van het net was kunnen flippen en hem door had: “T’es cuit, mec”. Oftewel: “Je gaat eraan, gast.”
