Luister naar dit Artikel

Hoewel er tegenwoordig gespecialiseerde opleidingen voor zijn, heeft een groot aantal journalisten die naam voor zichzelf maakten in heden en verleden, nooit zo’n opleiding doorlopen. Van menig journalist met een puike reputatie is niet bekend dat ze ooit een opleiding afmaakten. Anderen verloren hun passie voor de studie waar ze ooit vol overgave aan begonnen, en rolden in het vak. En sommige studies leiden niet op tot journalist, maar tot ‘propagandist’. Of zijn zo ingericht dat ze als ‘kweekvijver voor talent’ worden leeggevist door overheden en media met een bepaalde agenda. Zoals de studie ‘Russisch’ in de tijd van de ‘Koude Oorlog’.

Dat de Engelse media-komeet ‘Bellingcat‘ maar een boer hoeft te laten, om de ‘headlines‘ te veroveren, heeft overduidelijk niets te maken met hun journalistieke kwaliteiten. Waar dat ‘collectief‘ in de media wordt aangeduid als ‘burgerjournalisten‘, roept dat meerdere vragen tegelijk op. Om te beginnen suggereert die term dat andere journalisten geen ‘burgers‘ zijn, maar ‘functionarissen‘ in dienst van een overheid, of daaraan verwante instelling. En dat geeft te denken. Maar rond ‘Bellingcat‘ hangt juist een penetrante geur van nauwelijks verhulde ‘belangenbehartiging‘, met de Atlantische propagandamachine als opdrachtgevers.

In een prima stuk van een échte journalist laat Jeroen Akkermans zien dat er een hoop valt af te dingen op het ‘rapport‘ dat ‘Bellingcat‘ uitbracht, dat van de speculatie aan elkaar hangt. Spaart mij weer een hoop werk. Maar het blijft jammer dat je dat commentaar wel tegenkomt op de website van RTL, maar dat het niet ‘doorklinkt‘ in de nieuwsuitzending. Ook niet bij de NOS, of andere MSM die het ‘rapport‘ als nieuws brengen.

Is dat ‘rapport‘ nieuws?

Dat bepaalt elke omroep of krant voor zichzelf. Het bevat alleen geen nieuws. ‘Bellingcat‘ bracht al eerder naar buiten dat het Poetin was die verantwoordelijk is voor het neerhalen van vlucht MH-17. En welke eenheid van het Russische leger betrokken zou zijn bij dat drama. Dat was de eerste keer pure speculatie. En dat is het nog steeds. Daarmee kunnen we stellen dat wie de publicatie van het ‘rapport‘ zelf als nieuws brengt, propaganda bedrijft. En zich niet laat leiden door journalistieke tradities.

Terecht merkt Akkermans op dat daarmee niet gezegd is dat ‘Bellingcat‘ het dús bij het verkeerde eind heeft, waar het er op speculeert dat die Buk-raket toebehoorde aan een Russische eenheid. Het is alleen niet aangetoond. En in mijn optiek past dan een beduidend grotere bescheidenheid. Temeer daar ‘Bellingcat’ al herhaalde malen is betrapt op flaters in de ‘dossiers‘ die ze vol trots het levenslicht lieten zien. Weliswaar houden ze in hun ‘rapport‘ overal enorme slagen om de arm, maar in de presentatie naar buiten toe ontbreekt die volledig.

Daarnaast moet mij van het hart dat er een meer principieel probleem is met het ‘Putin-did-it!‘ verhaal, als we schuld gaan toewijzen op basis van de beslissing van enig land om ergens militair in te grijpen, of wapens te leveren. Hoeveel burgers er niet zijn omgekomen, en hoeveel vliegtuigen vol onschuldige passagiers er niet zijn neergehaald met wapentuig dat het westen leverde, of zelf heeft ingezet in conflictgebieden, dat is niet eens meer te becijferen. En de burgerluchtvaart wordt er zeker niet veiliger door als we langs die weg de schuld voor die ramp gaan toewijzen. Want als we moeten wachten op het moment waarop wereldleiders stoppen met militair ingrijpen, en het leveren van wapentuig aan ‘tuig‘, dan kunnen we wachten ‘Till Hell Freezes Over!‘ Het luchtruim moet veilig! Piloten en luchtvaartmaatschappijen moeten worden gewaarschuwd voor dreigend gevaar.

Klassieke journalisten ‘onthullen‘, waarbij ze zichzelf niet zelden onmenselijk veel moeite getroosten om ‘objectief‘ te blijven. Dat was normaal in de tijd dat je als journalist ‘gezien‘ was als bleek dat je zelf opzettelijk dingen verzweeg. De kranten die dat soort berichtgeving de wereld in schoten werden door ‘weldenkende mensen‘ gediskwalificeerd als ‘kattenbakvulling‘. Als serieuze journalist, die zichzelf respecteerde als vakman, of vakvrouw, wilde je daar niet werken. En in het westen wemelt het inmiddels van de integere journalisten die ooit bij zulke bolwerken van integriteit als de ‘New York Times‘, of ‘The Guardian‘, of ‘Le Monde‘, of ‘CNN‘ werkten, maar eruit zijn gestapt, of werden bedankt, toen hun werkgevers het verkeerde pad op gingen, en de krant of zender verkochten als propaganda-bolwerk voor de Atlantische zaak.

Het zou niet eens in mij opkomen om op basis van mijn internet-bronnen een ‘rapport‘ te publiceren dat ik presenteerde als een ‘journalistieke bijdrage‘. Columnisten en commentatoren, waar ik mijzelf onder schaar, hebben een nuttige functie, waar ze bronnen met elkaar kunnen verbinden, en vanuit hun eigen expertise ‘duiding‘ kunnen aanbrengen die voor de leek, of iemand met beduidend minder tijd om zelf op snor te gaan, waardevol kunnen zijn. En die ook door journalisten worden geraadpleegd om bepaalde aspecten te verhelderen, of richting te geven aan hun onderzoek.

‘Bellingcat‘ heeft daar allemaal geen zaken mee. Degenen die daar hun bijdrage aan leveren kennen geen nederigheid, twijfel, of verantwoordelijkheidsgevoel. Hun klanten, de Atlantische media, hebben niet het begin van behoefte om hen te vragen rekenschap af te leggen als ze de plank weer eens finaal hebben misgeslagen. En dat is allemaal niet typerend voor de journalistiek, maar voor het gebrek aan journalistieke ethiek bij de redacties. Ook RTL, waar Akkermans werkt, flikte daags nadat ik er op wees dat westerse media ‘goede sier‘ maken met Russische bombardementen boven Syrië, exact dat kunstje. In een ander bericht dan die ‘Bellingcat‘-kauwgom, werd ons voorgehouden dat ‘dankzij Nederlandse precisie-bombardementen‘ ISIS nu volledig in de verdediging is gedrukt. Met beelden van twee Russische strategische bommenwerpers. En hoe vaak hebben Nederlandse F-16’s dan gebombardeerd? Dat wil het departement van mevrouw Hennis niet zeggen. Dat heet: ‘Pronken met andermans veren!’ Daar krijgen échte journalisten jeuk van.

Bron: http://stopdebankiers.eu/daar-krijgen-echte-journalisten-jeuk-van/